Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Θαύμα!


«Πώς είναι ο/η... ;»

«Θαύμα!»
Κοινός διάλογος, που τον έχουμε κάνει όλοι μας, για συγγενείς, φίλους, ασθενείς μας. Η λέξη ‘θαύμα’ χρησιμοποιείται ως υπερθετικός βαθμός (καλά, καλύτερα, θαύμα). Πέρα από την έκφραση ενθουσιασμού και ικανοποίησης για το καλό αποτέλεσμα, η σκέψη μας συνήθως δεν πάει αλλού. Κι όμως, ακούσια, ασυναίσθητα, ομολογούμε μια μεγάλη αλήθεια: θαύμα είναι αυτό που ονομάζουμε ίαση, επούλωση, αποκατάσταση στο υγιές μετά από μια αρρώστια, μια επέμβαση, έναν τραυματισμό. Όσο προοδευμένη κι αν είναι η επιστήμη μας, όσο επιδέξιοι οι γιατροί και οι χειρουργοί μας, όσο τέλειες οι μονάδες εντατικής θεραπείας, όσο υπομονετικοί οι νοσηλευτές και οι φυσιοθεραπευτές μας, η ίαση ως τελικό αποτέλεσμα είναι έργο του Θεού και μόνο, δηλαδή θαύμα. Αυτό που πολύ πεζά ονομάζουμε ‘φυσικό γεγονός’ είναι κατ’ ουσίαν υπερφυσικό. Έχουμε τη συναίσθηση και την ταπείνωση να το αναγνωρίζουμε και να λέμε από την καρδιά μας «Δόξα τω Θεώ»;

1 σχόλιο:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Πάντα θυμάμαι το βιβλίο του Hans Killian "Πίσω μας στέκει ο Θεός - sub umbra Dei" που μου χάρισες κάποτε Αντώνη.
Δυστυχώς, πολλοί νομίζουν ότι αυτά τα πράγματα είναι σήμερα "ντεμοντέ", αλλά η αλήθεια είναι πάντα επίκαιρη!