Ο γνωστός υπέρμαχος των δικαιωμάτων των καπνιστών κ. Τηλέμαχος Μαράτος έχει βέβαια το δικαίωμα της γνώμης του (βλ. Καθημερινή 10/7/2009), όπως και το δικαίωμα επιλογής του τρόπου του θανάτου του (αλλά μόνο του δικού του). Θα μπορούσε άραγε να υποστηρίξει τα επιχειρήματά του (έωλα και νεόκοπα) απέναντι στις οικογένειες που χάνουν καθημερινά δικούς τους ανθρώπους σε πρόωρες ηλικίες (40-60 ετών) από καρκίνους πνεύμονα, εμφράγματα και άλλες άμεσα σχετιζόμενες με το κάπνισμα νόσους; Δεν ξέρω πόσους τέτοιους ανθρώπους γνωρίζει: προσωπικά έχω στα ιατρικά μου κατάστιχα μερικές εκατοντάδες. Εν πάση περιπτώσει, αν θεωρεί ότι όσοι προσπαθούμε--κινούμενοι από την πικρή επαγγελματική μας πείρα--να περιορίσουμε τη ζημία που υφίστανται οι συνάνθρωποί μας από την καπνισματική συνήθεια είμαστε "πουριτανοί" ή "ιεροεξεταστές", ας δεχθούμε τους χαρακτηρισμούς του ως τίτλους τιμής από έναν τόσο κοινωνικά υπεύθυνο πολίτη.
[Απεστάλη στην Καθημερινή]
5 σχόλια:
Ας λενε οτι θελουν αρκει να μην αναπνεω εγω
Η Ελευθερία αποκτά αξία όταν γνωρίζουμε ότι τα όρια της φθάνουν ως εκεί που δεν παραβιάζει την ελευθερία των άλλων.
Κάποια τέτοια μας μάθαιναν και στο σχολείο για την έκθεση ιδεών αλλά πολλοί δεν παρακολουθούσαν φαίνεται τα μαθήματα.
Δυστυχώς, κάθε μέρα διαπιστώνουμε πόσο λιγότερα πράγματα διδάσκονται σήμερα στα σχολεία. Περισσότερες πληροφορίες, λιγότερη γνώση. Όσο για συμπεριφορά και τρόπους..., ας αλλάξουμε συζήτηση! Διαβάστε και τη σημερινή ανάρτηση για να καταλάβετε.
Einai dikaiwma tou kathe kapnisti na kanei oti thelei arkei na mhn paraviazei kai to diko mou dikaiwma stou na mh thelw na anapneo ton kapno tou
Τόσο απλό, και τόσο δυσεφάρμοστο στην πράξη. Με λίγα λόγια, αν ο καπνός δεν μύριζε παρά μόνο γι' αυτόν που θεληματικά τον ρουφάει, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο ανώδυνα. Δεν θα χρειαζόταν καν νομοθετική ρύθμιση.
Δημοσίευση σχολίου