Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Το συναξάρι του καρκίνου

Η Κατερίνα πάλεψε με τον καρκίνο πάνω από δυο χρόνια. Δοκίμασε όλες τις απόπειρες ‘θεραπείας’, που τις πλήρωσε με ποικίλες παρενέργειες. Γνώρισε όλων των ειδών τους ειδικούς, με τις καλές και τις λιγότερο καλές πλευρές τους. Δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια, και ποτέ δεν απέστρεψε το πρόσωπό της από την αλήθεια, όσο κι αν αυτή πάντα έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις και της περιόριζε τον χρονικό ορίζοντα. Έγραψε τις εντυπώσεις και τα σχόλιά της χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. ‘Τελειωθείσα εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μακρούς’. Η Κατερίνα ‘ανεπαύσατο από των κόπων αυτής’ τη Ι’ του μηνός Ιουλίου, στα 48 της χρόνια. Κατερίνα, μη μας ξεχνάς εκεί που βρίσκεσαι!

4 σχόλια:

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

(Οι θεοί στα αθεράπευτα κακά,έδωσαν για φάρμακο πολύ μεγάλη υπομονή.)Δημοκριτος αποσπ.42 Diels.

Α. Παπαγιάννης είπε...

Πάντα πίστευα ότι η αγγλική λέξη 'patient' αποδίδει άριστα την εμπειρία του ασθενούς, ιδίως του χρονίου.

Anastasios είπε...

Όσοι παρατηρούμε από κάποια απόσταση ασφαλείας τον πικρό αυτό αγώνα των χρονίως πασχόντων ή των ασθενών με ανίατες ασθένειες, μπορούμε να τους θαυμάσουμε για τις πολλαπλές και ποικίλες αρετές που αναπτύσσουν αγωνιζόμενοι.
Ο περίγυρός τους, επίσης, φαίνεται πως ωφελείται αρκετά από την πολύτιμη αυτή βιωματική εμπειρία.
Θεωρητικά δε, λέμε ότι είναι ασύγκριτα θετικότερο (για την σωτηρία της ψυχής μας) να δοκιμασθεί κάποιος από το να "φύγει" ξαφνικά, έτσι που να μην προλάβει να πει ούτε ένα... γειά.
Όμως οι δοκιμαζόμενοι, ως ευρισκόμενοι "εντός των τειχών" έχουν την δική τους εμπειρία. Κι ο σοφός λαός μας λέει: η καρδιά τους το ξέρει...

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Πάντα θα υπάρχουν "ασθενείς" για να μας εμπνέουν και να μας ωθούν μπροστά. Και όσο συχνότερα προσκυνάμε στα μνήματά τους, τόσο καλύτεροι γιατροί θα γινόμαστε...