Προεκλογικά

‘Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα’ της κάλπης και πάλι, Ευρωπαϊκής αυτή τη φορά. Και όπως κάθε τέτοιες μέρες, αναφύεται – ίσως περισσότερο από άλλοτε – το πιεστικό για πολλούς ερώτημα: πώς και τι θα ψηφίσω; Οι πολιτικοί μας τονίζουν μεν την ευρωπαϊκή διάσταση της ψήφου, σχεδόν αμέσως όμως επικεντρώνονται στο γνωστό τους πεδίο, τα εσωτερικά θέματα, με κυρίαρχες τις κομματικές επιδιώξεις (όλοι εναντίον όλων). Έχω ξαναγράψει εδώ και πολλά χρόνια ότι η ερμηνεία των εκλογών και των αποτελεσμάτων τους γίνεται κατά το συμφέρον. Η μεν κυβέρνηση ζητεί ισχυρή εκπροσώπηση στην Ευρώπη (ελπίζοντας σε ψήφο εμπιστοσύνης από τον κόσμο), η δε αντιπολίτευση προτρέπει σε τιμωρητική ψήφο προς την κυβέρνηση για τα πεπραγμένα της. Αν το αποτέλεσμα δεν ευνοήσει την κυβέρνηση, αυτή θα μας διαβεβαιώσει ότι έλαβε το μήνυμα, αλλά «οι εκλογές ήταν ευρωπαϊκές και όχι εθνικές». Αντίθετα, η αντιπολίτευση θα σπεύσει να ζητήσει πρόωρες εκλογές για να καρπωθεί το τυχόν διαφαινόμενο όφελος, ενώ αν τα ποσοστά της είναι αρνητικά θα το γυρίσει κι αυτή στο ‘ευρωπαϊκό’ και θα φορτώσει το κακό αποτέλεσμα στη αδιαφορία των πολιτών.

     Και τώρα τι κάνουμε; θα ρωτήσει ο προβληματιζόμενος ψηφοφόρος. Το πρώτο και βασικό είναι να μη περιφρονήσουμε την εκλογική διαδικασία με την αποχή μας. Ιδανικά, θα έπρεπε να μπορούμε να ψηφίζουμε σε ενιαίο ψηφοδέλτιο συγκεκριμένα πρόσωπα, στα οποία έχουμε στοιχειώδη εμπιστοσύνη ότι θα αξιοποιήσουν θετικά την παρουσία τους στα ευρωπαϊκά πράγματα για το γενικό καλό της πατρίδας μας. Αυτό δεν είναι εφικτό με το ισχύον σύστημα, αλλά κανείς δεν εμποδίζεται να ψηφίσει κάποιον ή κάποιους ανθρώπους εμπιστοσύνης, παραβλέποντας την κομματική τους ταυτότητα. Ωστόσο, στις προκείμενες εκλογές μπορούμε και θα πρέπει να αποδοκιμάσουμε τα κόμματα που μας έχουν δείξει τις προθέσεις τους σε άκρως σοβαρά θέματα όπως η θεσμοθέτηση και υπερψήφιση (μετά θριαμβολογίας και πανηγυρισμών) του δυσώνυμου ‘γάμου’ ομοφύλων ατόμων και η εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους βόρειους γείτονες. Και να δούμε τότε τι μήνυμα θα πάρουν οι υπαίτιοι.

     Σημ. Διαβάστε και το σχετικό χρονογράφημα του Γιώργου Παπαθανασόπουλου.