Ο όρος κάποτε ήταν όνομα μιας Γερμανικής φυλής που λεηλάτησε τη Ρώμη το 455 μ.Χ. Στη συνέχεια πέρασε στην κοινή γλώσσα ως γενικός προσδιορισμός ανθρώπων που καταστρέφουν από σαδισμό, χάριν της καταστροφής, χωρίς να αποκομίζουν ή να προσδοκούν κάποιο όφελος από την εκδήλωση της μανίας τους. Πρόσφατο δείγμα γραφής του 'αθλήματος' αυτού η λεηλασία του Ωδείου Athenaeum της πρωτεύουσας. Όπως διαβάζουμε, δεν έμεινε τίποτε ακέραιο από το όργιο της επέλασης των βανδάλων.
Η Ελλάδα έχει γνωρίσει διάφορα είδη και διαβαθμίσεις βανδαλισμών τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλά από αυτά έχουν αποκτήσει ‘θεσμικό’ χαρακτήρα, κάτι σαν εθιμικό δίκαιο, και επαναλαμβάνονται περιοδικά σε τακτές ημερομηνίες. Καλά θα ήταν να μην είχαμε αρχίσει ποτέ. Διότι δυστυχώς από τη στιγμή που ως κοινωνία αποδεχόμαστε κάποιας μορφής βανδαλισμό ως ανεκτή πράξη, ο ολισθηρός κατήφορος έχει αρχίσει, και ο πάτος πάντα μετακινείται προς τα κάτω. Χωρίς γυρισμό.
[Η φωτογραφία από την Καθημερινή]
Εἶναι ὄντως, θλιβερό...Ὅμως ἄς κοιταξουμε νὰ δοῦμε καὶ γύρω μας, πόσο πολιτισμένοι εἴμαστε. Οϊ τοῖχοι τῶν σπιτῶν ἤ τῶν κτιρίων γεμάτοι ἀπό συνθήματα ἤ ὅ, τι ἄλλο Τὰ Πανεπιστήμια τὸ ἴδιο, τὰ Σχολεῖα ὁμοίως κι ὁ καταλογος δὲν ἔχει τέλος. Κι ὅλ'αὐτὰ μὲ μιὰ ἀνοχὴ καὶ μὲ ἄκριτες "δικαιολογίες", ποὺ θλίβουν, γιὰ μὴ πῶ σὲ θυμώνουν....π.κ
ΑπάντησηΔιαγραφή