Ο πολύς κόσμος τον ήξερε ως τον ‘σεφ’ της αγιορειτικής μαγειρικής, άλλοι γνώριζαν και το μοναδικό κρασί του. Πριν χρόνια μας είχε ξεναγήσει ο ίδιος στο οινοποιείο του Μυλοποτάμου. Τώρα ‘ξεναγούσαμε’ εμείς τον γέροντα Επιφάνιο στα μονοπάτια της αρρώστιας, εξ αφορμής της οποίας έμαθα ότι είχαμε γεννηθεί την ίδια ακριβώς ημέρα. «Τι ήχο έχουμε αύριο, γιατρέ μου;» με ρώτησε αντί για ‘καλημέρα’ το περασμένο Σάββατο. Ύπτιος, ωχρός, φανερά καταβεβλημένος στο σώμα μετά την πολύμηνη κακοήθη νόσο αλλά ακμαίος στο πνεύμα, δεν λησμονούσε την ιεροψαλτική του τέχνη. «Πρώτο, γέροντα», του απάντησα. Την επομένη τον βρήκα καθιστό. «Κανόνισα να βγω σήμερα», μου είπε. «Έχει έρθει ο πνευματικός μου και πρέπει να πάω για εξομολόγηση». Χωρίς ψευδαισθήσεις για την πραγματικότητα, με πλήρη επίγνωση του επικειμένου τέλους, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά αποχώρησε για την τελική του προετοιμασία, την πιο ουσιαστική και απαραίτητη. Χθες δεν μπόρεσε να έρθει στο ραντεβού του· μας ειδοποίησαν ότι βάρυνε. Και σήμερα διαβάζω ότι μετετέθη στην άλλη ζωή και «προσετέθη προς τους πατέρας του». Είθε να προσεύχεται και για όσους προσπάθησαν να τον ανακουφίσουν, έστω και λίγο, στις τελευταίες δύσκολες μέρες του.
Ὁ Μυλοπόταμος δὲν ἦταν μοναχα ὁ τόπος παρασκευῆς τοῦ ἁγνοῦ κι ἀνόθευτου ἁγιορειτικοῦ οἴνου, ἦταν κι ὁ τόπος ὅπου ἔζησε ὁ μακαριστὸς Οἰκ. Πατριάρχης Ἰωακεὶμ ὁ Γ΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ὄμορφα τὰ λέει στὰ περιώνυμα "Με τοῦ Βορηα τὰ κύματα" ὁ ἀείμνηστος Ἀλ. Μωραϊτίδης, ὅταν πῆγε καὶ τὸν ἀνταμωσε στὸ Μυλοπόταμο.
Τώρα ὅλοι τους, μαζὶ μὲ τὸν Γ. Ἐπιφανιο θὰ εὔχονται γιὰ μιὰ εὐλογημένη συνέχεια στὸ ἐν λόγω Μετόχι π.κ