Μια και συζητείται αυτές τις μέρες το νομοσχέδιο για την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες και μετανάστες, ας επαναλάβω μια χιλιοδιατυπωμένη απορία. Όλοι αυτοί που μετακομίζουν ανά τον κόσμο γιατί ακολουθούν μία και μοναδική κατεύθυνση; Υπάρχει ολόκληρη η Ρωσία και τα επιμέρους κράτη που προέκυψαν από τη διάλυση της (αλήστου μνήμης) Σοβιετίας, υπάρχει η αραβική χερσόνησος (περιοχές όπου επικρατούσα ή και αποκλειστική θρησκεία είναι το Ισλάμ). Γιατί λοιπόν, παρόλα αυτά, οι ‘ροές’ οδεύουν πάντα προς τη Δύση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Και αν, όπως επιμένουν να τονίζουν οι αριστεροί ‘αλληλέγγυοι’, για όλο το φαινόμενο ευθύνονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, τι στην ευχή γυρεύουν οι πρόσφυγες και μετανάστες στις χώρες των ιμπεριαλιστών;
Άλλη, επίσης κοινή απορία. Κάποτε η μετανάστευση ήταν ατομική ή οικογενειακή υπόθεση: έκανες αίτηση στη χώρα που ήθελες να εγκατασταθείς και έπαιρνες την αντίστοιχη επίσημη απάντηση, θετική ή αρνητική, μετά από ανάλογο έλεγχο. Όταν η μετανάστευση γίνεται με τη μορφή ανεξέλεγκτου πλήθους ανθρώπων προς μια ενδιάμεση χώρα, και μάλιστα με τρόπο εκβιαστικό («Εμείς όλοι θέλουμε να πάμε στη Γερμανία ή στη Σουηδία»), αριθμητικά ισοδυναμεί με εισβολή. Είναι δυνατόν το πλήθος αυτό να έχει απαίτηση για επ’ αόριστον φιλοξενία με τους όρους που θέτουν οι ίδιοι ή οι αυτόκλητοι συνήγοροί τους (ΜΗΚΥΟ), με δωρεάν τροφή, στέγη, ύδρευση, αποχέτευση, περίθαλψη, εκπαίδευση και ό,τι άλλο, όταν πολλές από αυτές τις παροχές το κράτος δεν μπορεί να τις εξασφαλίσει ούτε στους αυτόχθονες κατοίκους του; Μπορούμε να περιφρονήσουμε τις αντιρρήσεις των τοπικών κοινοτήτων στη μαζική εγκατάσταση ξένων; Και μπορούμε, εν ονόματι της αλληλεγγύης και του σεβασμού της πολιτισμικής ταυτότητας των άλλων, να δεχθούμε χωρίς αντίδραση την αλλοίωση της δικής μας εθνικής πολιτισμικής ταυτότητας και παράδοσης;
Φυσικά τα παραπάνω δεν είναι προτάσεις για λύση. Ωστόσο, πιστεύω ότι αποτελούν ενδόμυχα ερωτήματα μεγάλου αριθμού ανθρώπων, ακόμη και υπευθύνων, που δια τον φόβον της πολιτικής ορθότητος διστάζουν να τα διατυπώσουν δημόσια. Όμως το μεταναστευτικό, όπως και η πολιτική ορθότητα, είναι ένα μπαλόνι που διογκώνεται συνεχώς, και είτε σκάζει μόνο του από την αυξανόμενη εσωτερική πίεση είτε συναντά κάποια στιγμή την αιχμηρή ‘καρφίτσα’ της υπόλοιπης πραγματικότητος, αληθινής και όχι εικονικής. Σε κάθε περίπτωση με τα προβλεπόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα.
Άλλη, επίσης κοινή απορία. Κάποτε η μετανάστευση ήταν ατομική ή οικογενειακή υπόθεση: έκανες αίτηση στη χώρα που ήθελες να εγκατασταθείς και έπαιρνες την αντίστοιχη επίσημη απάντηση, θετική ή αρνητική, μετά από ανάλογο έλεγχο. Όταν η μετανάστευση γίνεται με τη μορφή ανεξέλεγκτου πλήθους ανθρώπων προς μια ενδιάμεση χώρα, και μάλιστα με τρόπο εκβιαστικό («Εμείς όλοι θέλουμε να πάμε στη Γερμανία ή στη Σουηδία»), αριθμητικά ισοδυναμεί με εισβολή. Είναι δυνατόν το πλήθος αυτό να έχει απαίτηση για επ’ αόριστον φιλοξενία με τους όρους που θέτουν οι ίδιοι ή οι αυτόκλητοι συνήγοροί τους (ΜΗΚΥΟ), με δωρεάν τροφή, στέγη, ύδρευση, αποχέτευση, περίθαλψη, εκπαίδευση και ό,τι άλλο, όταν πολλές από αυτές τις παροχές το κράτος δεν μπορεί να τις εξασφαλίσει ούτε στους αυτόχθονες κατοίκους του; Μπορούμε να περιφρονήσουμε τις αντιρρήσεις των τοπικών κοινοτήτων στη μαζική εγκατάσταση ξένων; Και μπορούμε, εν ονόματι της αλληλεγγύης και του σεβασμού της πολιτισμικής ταυτότητας των άλλων, να δεχθούμε χωρίς αντίδραση την αλλοίωση της δικής μας εθνικής πολιτισμικής ταυτότητας και παράδοσης;
Φυσικά τα παραπάνω δεν είναι προτάσεις για λύση. Ωστόσο, πιστεύω ότι αποτελούν ενδόμυχα ερωτήματα μεγάλου αριθμού ανθρώπων, ακόμη και υπευθύνων, που δια τον φόβον της πολιτικής ορθότητος διστάζουν να τα διατυπώσουν δημόσια. Όμως το μεταναστευτικό, όπως και η πολιτική ορθότητα, είναι ένα μπαλόνι που διογκώνεται συνεχώς, και είτε σκάζει μόνο του από την αυξανόμενη εσωτερική πίεση είτε συναντά κάποια στιγμή την αιχμηρή ‘καρφίτσα’ της υπόλοιπης πραγματικότητος, αληθινής και όχι εικονικής. Σε κάθε περίπτωση με τα προβλεπόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα.
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αναπάντητα θα παραμείνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εχουμε να κανουμε με την πολιτικη ορθοτητα, αλλα την απολητη και αυθεντικη πολιτικη ηλιθιοτητα.Εχουμε σε εξελιξη την πρωτη φαση ενος ΗΔΗ ΚΗΡΗΓΜΕΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ , χωρις βια αναιμακτη και ειρηνικη διεισδηση και εγκατασταση των προσφυγων ανα την επικρατεια ως προγεφυρωματα .Δευτερη φαση .Απαιτησεις και με-υπονοουμενες- απειλες πολεμου για δικαιωματα "προγεφυρωματων".Τελος ΒΙΑΙΗ διεισδηση.ΠΟΛΕΜΟΣ.Ακομη και στην φυση υπαρχει ενα ζωο ,δεν θυμαμαι πιο,που μπαινει νωχελικα και αδιαφορα σε κοπαδι,ξαπλωνει για καποια ωρα (το κοπαδι ξεπερνα την αρχικη ανησυχια του)εντοπιζει το θυμα του και αιφνιδιαστικα απολαμβανει τον κοπο του.Οσο για την ευρεσιτεχνεια των ΜΗΚΥΟ...αν και καλο μου ακουγεται... κατι μου λεει... οτι πρεπει να ψαξουμε τι ακριβως κρυβεται απο κατω.Μηπως ...μηπως εχουμε να κανουμε με λαγουμιτζηδες?
ΑπάντησηΔιαγραφή