Ονομάτων επίσκεψις

Στην προχθεσινή Καθημερινή [14/2/2019] διάβασα μια ενδιαφέρουσα επιστολή του κ. Νίκου Δυοβουνιώτη. Λέει πράγματα που έχουμε ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη, με διαφορετικά παραδείγματα και εικόνες, δεν βλάπτει, έστω κι αν δεν γίνεται ‘μήτηρ μαθήσεως’ για τους αστοιχείωτους άρχοντες μας.
 

     "Ενας Γερμανός φίλος μου μού είπε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί γίνεται όλος αυτός ο σαματάς για τη FYROM. Αναγκάστηκα τότε να του αναπτύξω ένα υποθετικό σενάριο: Έστω, του είπα, ότι ένα μικρό τμήμα της δυτικής Πολωνίας (που συνορεύει με τη Γερμανία) αποσπάται από την Πολωνία και αυτοονομάζεται «Πρωσία». Έστω, ακόμα, ότι αυτό το μικρό κρατίδιο, με πληθυσμό περίπου δύο εκατομμυρίων, φροντίζει να αναγνωριστεί με αυτό το όνομα από πολλά κράτη και τον ΟΗΕ. Και επίσης ότι η γλώσσα που μιλιέται εκεί, και που είναι ένα μείγμα από γερμανικές και πολωνικές λέξεις, αναγνωρίζεται ως πρωσική γλώσσα. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι αυτό το κρατίδιο αποβλέπει στο μέλλον να ελευθερώσει «τους σκλάβους αδελφούς» που κατοικούν στη γειτονική Γερμανία, και έτσι αυτοί, (μαζί με τα σχετικά εδάφη, και τη Δρέσδη) να προστεθούν σε αυτό. Η Γερμανία, φυσικά, αντιτίθεται στην αναγνώριση αυτού του κρατιδίου, ενώ οι Αμερικανοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμούν σφόδρα την αναγνώρισή του, καθώς και την ένταξή του στο ΝΑΤΟ, ώστε να μην περιέλθει αυτό στη ζώνη επιρροής της Ρωσίας.
     «Εσύ», τον ρώτησα, «προσωπικά, θα δεχόσουν το όνομα Πρωσία αυτού του κρατιδίου, όπως και το ότι οι πολίτες του να ονομάζονται Πρώσοι και η γλώσσα τους πρωσική;». Αφού ο φίλος μου, ο Γερμανός, σκέφτηκε λίγο, μετά μου δήλωσε ότι κατάλαβε το πρόβλημα με τη FYROM, Βόρεια Μακεδονία, πια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!"