Η ψυχολογία του πένθους μας λέει ότι μέσα σ’ ένα χρόνο από τον θάνατο ενός δικού μας ανθρώπου ζούμε όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής χωρίς την παρουσία του: Πάσχα, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, τα γενέθλια και τη γιορτή του, κάποιες ιδιαίτερες ημέρες και επετείους και εκδηλώσεις. Ολοκληρώνουμε με τον τρόπο αυτό τον αποχαιρετισμό του προσφιλούς. Μια τέτοια μέρα ήταν κάθε χρόνο η Κυριακή της Τυρινής: κάναμε τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως στους Αγίους Αποστόλους, παίρναμε τη συγχώρηση του πατέρα μας και τις ευχές για τη Σαρακοστή που άρχιζε. Αναπόσπαστο κομμάτι της αρχής αυτής ήταν και το πρώτο Μεγάλο Απόδειπνο, την Καθαρή Δευτέρα, που είχε τη δική του σημασία για κείνον. Ο λόγος φαίνεται στο παρακάτω απόσπασμα από τις αυτοβιογραφικές του σημειώσεις:
‘Στὶς 3 Μαρτίου τοῦ 1941 (ἦταν Καθαρὰ Δευτέρα) ὁ τότε ἐφημέριος τοῦ ναοῦ ἀείμνηστος π. Δημήτριος Δίγκας μοῦ εἶπε:
–Ἔλα νὰ διαβάσουμε τὸ Ἀπόδειπνο.
–Δὲν ξέρω, τοῦ ἀπάντησα.
–Δὲν ξέρεις νὰ διαβάζῃς; μὲ ρώτησε.
–Ξέρω, τοῦ εἶπα τότε.
–Ἔλα λοιπὸν καὶ θὰ σοῦ δείξω ἐγώ.
Καὶ μὲ ἀνέβασε στὸ δεξιὸ ἀναλόγιο. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ Ἀπόδειπνο δὲν μοῦ ἦταν ἄγνωστο. Στὸ σπίτι μας ὑπῆρχαν τὰ βασικὰ λειτουργικὰ βιβλία (Ὡρολόγιο, Ψαλτήριο, Ἀπόστολος, Εὐαγγέλιο, Σύνοψις), τὰ ὁποῖα συχνὰ φυλλομετροῦσα. Ἔτσι τὴν ἡμέρα ἐκείνη διάβασα ἄνετα ὁλόκληρο τὸ Μέγα Ἀπόδειπνο, παραγκωνίζοντας τελείως τὴν συνταξιοῦχο δασκάλα Καλλιόπη Ἀγγέλου, ποὺ ἐκτελοῦσε χρέη ἀναγνωστρίας στὸ ἀριστερὸ ἀναλόγιο. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀκολουθία, ἡ κυρία Καλλιόπη μὲ εὐγενικὸ τρόπο καὶ πολλὴ ταπείνωσι μοῦ ἐφανέρωσε τὴν ἐπιθυμία της νὰ διαβάζῃ κι ἐκείνη. «Τὸ Ἀπόδειπνο – μοῦ εἶπε – ἔχει τρία Δεῦτε προσκυνήσωμεν (ἐννοοῦσε τὰ τρία μέρη τοῦ Ἀποδείπνου). Ἐσὺ νὰ διαβάζῃς τὸ πρῶτο καὶ τὸ τρίτο κι ἐγὼ τὸ δεύτερο». Αὐτὸ γινόταν ἀπὸ τὴν ἑπομένη ἡμέρα.
Ἔτσι πῆρα τὸ βάπτισμα τοῦ ἀναλογίου.’
Σήμερα, για πρώτη φορά μετά 74 χρόνια, το Μέγα Απόδειπνο στους Αγίους Αποστόλους έγινε χωρίς την φυσική παρουσία του π. Κωνσταντίνου, με ζωντανή όμως την μνήμη και τις διδαχές του. Ελπίζω να μας ‘βαθμολόγησε’ ανάλογα.
Μέγα Απόδειπνο και Μέγας Κανόνας στον Άγιο Αθανάσιο του Παλαιοκάστρου. Βοηθώ στα αναγνώσματα και στην ψαλτική κι έχω τη βεβαιότητα πως ο πατέρας είναι κάπου στο ιερό και συμμετέχει... Το Ωρολόγιο απ΄όπου διαβάζω έχει εκδοθεί με την επιμέλειά του και το βιβλίο του Τριωδίου που είναι ανοιχτό πάνω στο αναλόγιο το έχει "μπαλώσει" και συμπληρώσει τις φθαρμένες σελίδες του με τα γραμματάκια του...Δίπλα η φίλη μου Σούλα κρατά το Ανθολόγιο και παρακολουθεί την ακολουθία...
ΑπάντησηΔιαγραφή