Τύμπανα χειρουργείου

Γνωρίζουμε από την καθημερινή πείρα ότι κάθε τόσο κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να χωρίσουν άλλους που έρχονται στα χέρια. Δεν είναι μάλιστα και λίγοι εκείνοι που έχασαν ακόμη και τη ζωή τους σε μια τέτοια προσπάθεια. Ωστόσο, φοβούμαι ότι τέτοιες χειρονομίες πόρρω απέχουν από την ‘χειρουργική’ παρέμβαση που φημολογείται ότι ετοιμάζει η Δυτική συμμαχία στην αλληλοσπαρασσόμενη Συρία. Δυστυχώς οι στρατηγικές σκοπιμότητες οδηγούν σε αποφάσεις που μόνο επίφαση ‘ανθρωπισμού’ έχουν, ενώ οι συνέπειές τους διασπείρονται καταστροφικά σε πολύ ευρύτερο χώρο από εκείνον του ‘χειρουργείου’. Τα περί ‘παράγοντος σταθερότητος’ που αποτελεί η Ελλάδα σ’ αυτή την πυρίκαυστη ζώνη ας τα αντιμετωπίσουμε με πικρό μειδίαμα.
     Σκεφτόμουν τα παραπάνω πριν διαβάσω την επιστολή του πρώην υπουργού Α. Ανδριανόπουλου στη σημερινή ‘Καθημερινή’ (Γιατί να γίνει επέμβαση στη Συρία;). Παραθέτω και τις δικές του σκέψεις πάνω στο θέμα:

     'Η οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση, της Δύσης γενικά, στη Συρία θα αποτελέσει πραγματικό παραλογισμό. Oπως είχα τότε προειδοποιήσει για την επέμβαση στο Ιράκ, και είχα διαψευσθεί εκτιμώντας με βάση τη λογική πως δεν θα συνέβαινε, έτσι και τώρα η ανάμειξη στις ενδοπαραταξιακές συγκρούσεις του μουσουλμανικού κόσμου θα είναι επιλογή φρενοκομείου. Οι ανθρωπιστικές, και συνάμα χριστιανικές, δυνάμεις του δυτικού κόσμου θα αναμειχθούν σε ρήξεις ενδομουσουλμανικής υφής, καλούμενες να λύσουν εκείνες τα προβλήματα των διαφόρων θρησκευτικών φατριών. Αναμφίβολα ο Άσαντ είναι ένας στυγνός δικτάτορας, αποφασισμένος να εκκαθαρίσει τους ορκισμένους αντιπάλους του. Κι εκείνοι όμως είναι αδίστακτοι φανατικοί ισλαμιστές, για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή δεν μετράει παραπάνω από την αξίωση του κάθε ιμάμη για θυσίες στο όνομα της πίστης που αυτός προπαγανδίζει. Για ποιο λόγο η Δύση να εμπλακεί σε μια εμφύλια τραγωδία της οποίας τις διαστάσεις δύσκολα κατανοεί και τους στόχους προσπαθεί, κλείνοντας τα μάτια, να παραβλέψει; Ας λύσουν μόνοι τους τα προβλήματα που έχουν προκαλέσει.'

     Και κάτι τελευταίο: αν τυχόν αποφασίσει και η Ρωσία (ή όποια άλλη μεγάλη δύναμη) να επέμβει εξίσου χειρουργικά στο πρόβλημα, ποια από τις δυο πλευρές θα δικαιούται το Νόμπελ Ειρήνης;