Τιτιβίσματα

Περί Twitter ο λόγος. Το μέσο αυτό κοινωνικής δικτύωσης, που βασίζεται σε ηλεκτρονικά μηνύματα περιορισμένης έκτασης (140 χαρακτήρες), έχει πάρει μεγάλη διάδοση τα τελευταία χρόνια, σε σημείο που να υποκαθιστά τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, βλέπουμε ειδήσεις να ‘βγαίνουν’ από tweets διαφόρων επωνύμων, που προτιμούν τον πρόχειρο αυτό τρόπο από τα δελτία τύπου ή τις επίσημες ανακοινώσεις. Δυστυχώς όχι πάντα με επιτυχία, όπως φαίνεται.
     Φυσικά δεν φταίει το ‘μέσον’ γι’ αυτό. Μπορεί κανείς να γράφει σύντομα μηνύματα περιεκτικά και με ουσία. Ωστόσο, η ευκολία της άμεσης και γρήγορης απάντησης/ αντίδρασης σε ένα γεγονός μας βάζει όλους στον πειρασμό να πετάξουμε μια κινηματογραφική ‘ατάκα’, μαθημένοι όπως είμαστε και από τις αποστομωτικές απαντήσεις που δίνουν οι διάφοροι πρωταγωνιστές στις ταινίες. Και η αμεσότητα δεν συνδέεται (συνήθως) με περίσκεψη.
     Κάποτε στο σχολείο μας μάθαιναν πριν μιλήσουμε να βουτάμε τη γλώσσα στο μυαλό. Σήμερα, στην αγχώδη προσπάθειά μας να γράψουμε πρώτοι ό,τι πιο αιχμηρό μπορούμε σ’ ένα ‘τιτίβισμα’, βρισκόμαστε συχνά στη δύσκολη θέση να προσπαθούμε εκ των υστέρων να συμμαζέψουμε τους ανέμους του Αιόλου από το κοινωνικό δίκτυο. Η αρρώστια προσβάλλει μικρούς και μεγάλους, συγγραφείς και υπουργούς και άλλους. Βλέπετε, ακόμη και τα ηλεκτρονικά scripta... manent!