Αναμίξ

Για τις ‘τροπολογίες’ (το οφειλόμενο αρχικό ν παραλείπεται χάριν ευφωνίας) των ελληνικών νόμων έχουμε ξαναγράψει. Με αφορμή την ψήφιση νόμου για τη Ζώνη Καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη, μαθαίνουμε τι άλλο μπορεί να χωρέσει ένας τέτοιος νόμος. Έτσι, τροπολογικώς:
    - Ελέγχονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών οι αποδοχές των υπαλλήλων που τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
    - Δίνεται και στους αναγνωρισμένους φύλακες θήρας των κυνηγετικών οργανώσεων, η δυνατότητα να κατάσχουν και να δημεύουν δασικά προϊόντα.
    - Παρατείνεται μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου, η προθεσμία ολοκλήρωσης των διαδικασιών ανάθεσης και εκπόνησης των μελετών έγκρισης και αναθεώρησης των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και των Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης.
    - Αίρεται η προϋπόθεση εξασφάλισης φορολογικής ενημερότητας προκειμένου να ενταχθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες στις ρυθμίσεις των ασφαλιστικών τους οφειλών.
    - Αποζημιώνονται πλέον και οι πολίτες ή τα ΝΠΙΔ για τις ζημιές που προκαλούνται από εγκληματικές ενέργειες εναντίον κρατικών λειτουργών, με αφορμή την άσκηση των καθηκόντων των τελευταίων.
      Καταλάβατε τίποτε; Αν επρόκειτο για συνταγή ζαχαροπλαστικής, θα μπορούσαμε κατ’ αναλογίαν να φτιάξουμε τούρτα που όμως θα περιείχε σκόρδο, σαλιγκάρια, χοιρινές πανσέτες, και ολίγη ταραμοσαλάτα. Αλλά βέβαια, περί καινοτομίας ο λόγος. Ή καλύτερα, κενοπραξίας.