Εδώ και πολλά χρόνια στο αυτοκίνητο κάθε μέρα άκουγα μόνο ΝΕΤ 105,8. Από τα περασμένα μεσάνυχτα, ακούω το στατικό κενό.
Η ΕΡΤ δεν ήταν βέβαια υπόδειγμα ‘υγιούς’ οργανισμού. Ακόμη κι αν δεν πιστέψει κανείς όλα όσα της καταλόγισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο διάγγελμά του (και δεν έχει κανένα λόγο να τα πιστέψει), όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς για αργομισθίες, για πλεονάζον προσωπικό, για σπατάλες σε χρυσοπληρωμένα ‘στελέχη’ και βάλε. Ότι χρειαζόταν εξυγίανση, δεν το αμφισβητεί κανείς.
Πώς εξυγιαίνεις έναν οργανισμό; Ο ένας τρόπος είναι δια της διαλύσεως, και τον είδαμε χθες σε όλο του το μεγαλείο. Καταργείς, με μια διακήρυξη και μια υπογραφή, την ύπαρξή του, υποσχόμενος ότι θα τον αντικαταστήσεις στο εγγύς μέλλον με έναν ακόμη καλύτερο, αφού στο μεταξύ έχεις ρίξει στο μαύρο σκοτάδι δικαίους και αδίκους εργαζομένους, για άγνωστο διάστημα.
Ο άλλος, ο πολιτισμένος, είναι να αρχίσεις το ξεκαθάρισμα με τον οργανισμό εν λειτουργία, ‘χειρουργικά’, ψαλιδίζοντας από εδώ, κόβοντας και ράβοντας από εκεί, διασώζοντας με κάθε δυνατό τρόπο τα καλά και ακρωτηριάζοντας τα σκάρτα, ώστε να μείνει ένα φυτό καλοκλαδεμένο που να μπορεί να δίνει καρπούς. Η μέθοδος αυτή έχει μόνο ένα μειονέκτημα: μόλις ανακοινώνεται ως πρόθεση, αντιδρούν συλλογικά οι εργαζόμενοι με απεργίες, κινητοποιήσεις και... κατέβασμα του διακόπτη, με αποτέλεσμα την αναβολή της εκκαθάρισης επ’ αόριστον. Κι αυτό το έργο το έχουμε δει, όχι μόνο στην ΕΡΤ, αλλά σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου.
Ειλικρινά, δεν χαίρομαι καθόλου με την χθεσινή εξέλιξη. Δεν μου αρέσει να μην ακούω τον ‘τσομπανάκο’, που μόλις πρόσφατα είχε αποκατασταθεί στο ραδιοφωνικό σήμα του Πρώτου Προγράμματος. Να υποθέσω ότι η κυβέρνηση είχε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια πολιτισμένης διαπραγμάτευσης, ή μήπως βόλευε και αριθμητικά την δεδομένη στιγμή να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες απολύσεις με μια μόνο κίνηση, χωρίς να χρειασθεί να ψάχνει αλλού; Η τρίτη υπόθεση (ότι αυτή η κίνηση υπαγορεύθηκε εξ ολοκλήρου έξωθεν) είναι τόσο εφιαλτική που την απωθώ εσπευσμένα από τη συζήτηση.
Υστερόγραφο: Μέχρι να δημιουργηθεί ο νέος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός, τις ειδήσεις θα διαβάζουν, τελείως αμερόληπτα, ο Σουλεϊμάν και η Φατμαγκιούλ. Στη γλώσσα τους, και με υποτίτλους για τους ιθαγενείς.
Η ΕΡΤ δεν ήταν βέβαια υπόδειγμα ‘υγιούς’ οργανισμού. Ακόμη κι αν δεν πιστέψει κανείς όλα όσα της καταλόγισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο διάγγελμά του (και δεν έχει κανένα λόγο να τα πιστέψει), όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς για αργομισθίες, για πλεονάζον προσωπικό, για σπατάλες σε χρυσοπληρωμένα ‘στελέχη’ και βάλε. Ότι χρειαζόταν εξυγίανση, δεν το αμφισβητεί κανείς.
Πώς εξυγιαίνεις έναν οργανισμό; Ο ένας τρόπος είναι δια της διαλύσεως, και τον είδαμε χθες σε όλο του το μεγαλείο. Καταργείς, με μια διακήρυξη και μια υπογραφή, την ύπαρξή του, υποσχόμενος ότι θα τον αντικαταστήσεις στο εγγύς μέλλον με έναν ακόμη καλύτερο, αφού στο μεταξύ έχεις ρίξει στο μαύρο σκοτάδι δικαίους και αδίκους εργαζομένους, για άγνωστο διάστημα.
Ο άλλος, ο πολιτισμένος, είναι να αρχίσεις το ξεκαθάρισμα με τον οργανισμό εν λειτουργία, ‘χειρουργικά’, ψαλιδίζοντας από εδώ, κόβοντας και ράβοντας από εκεί, διασώζοντας με κάθε δυνατό τρόπο τα καλά και ακρωτηριάζοντας τα σκάρτα, ώστε να μείνει ένα φυτό καλοκλαδεμένο που να μπορεί να δίνει καρπούς. Η μέθοδος αυτή έχει μόνο ένα μειονέκτημα: μόλις ανακοινώνεται ως πρόθεση, αντιδρούν συλλογικά οι εργαζόμενοι με απεργίες, κινητοποιήσεις και... κατέβασμα του διακόπτη, με αποτέλεσμα την αναβολή της εκκαθάρισης επ’ αόριστον. Κι αυτό το έργο το έχουμε δει, όχι μόνο στην ΕΡΤ, αλλά σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου.
Ειλικρινά, δεν χαίρομαι καθόλου με την χθεσινή εξέλιξη. Δεν μου αρέσει να μην ακούω τον ‘τσομπανάκο’, που μόλις πρόσφατα είχε αποκατασταθεί στο ραδιοφωνικό σήμα του Πρώτου Προγράμματος. Να υποθέσω ότι η κυβέρνηση είχε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια πολιτισμένης διαπραγμάτευσης, ή μήπως βόλευε και αριθμητικά την δεδομένη στιγμή να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες απολύσεις με μια μόνο κίνηση, χωρίς να χρειασθεί να ψάχνει αλλού; Η τρίτη υπόθεση (ότι αυτή η κίνηση υπαγορεύθηκε εξ ολοκλήρου έξωθεν) είναι τόσο εφιαλτική που την απωθώ εσπευσμένα από τη συζήτηση.
Υστερόγραφο: Μέχρι να δημιουργηθεί ο νέος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός, τις ειδήσεις θα διαβάζουν, τελείως αμερόληπτα, ο Σουλεϊμάν και η Φατμαγκιούλ. Στη γλώσσα τους, και με υποτίτλους για τους ιθαγενείς.
Σημείωση: Με την ευκαιρία αυτή, επισυνάπτω τη φωτογραφία της πρώτης μας ανάμνησης από το ραδιόφωνο, της Αντιγόνης Μεταξά (Θείας Λένας), μπροστά στο μικρόφωνο του σταθμού από το οποίο μας καλημέριζε κάθε μέρα. Χρωστούμε και σ' αυτήν πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου