Βουβάλια και βατράχια

[Σκίτσο του Ηλ. Μακρή, Καθημερινή 9/6/2013]

‘Φάνηκαν να διστάζουν πριν πυροβολήσουν ξανά. Κάποιος φώναξε μια διαταγή, και πάλι κανένας δεν πυροβόλησε. Τέλος, του έριξαν, δυο ή τρεις φορές. Στάθηκε κοιτάζοντας γύρω του σαν ένας τυφλωμένος ταύρος στην αρένα. Καθώς έπεφτε, ο Λήμας είδε ένα μικρό αυτοκίνητο να συντρίβεται ανάμεσα σε μεγάλα φορτηγά, και τα παιδιά να κουνούν εύθυμα τα χέρια στο παράθυρο’.

     Έτσι κλείνει ο Τζων Λε Καρέ τον ‘Κατάσκοπο που γύρισε από το κρύο’, ένα κλασικό βιβλίο που έκλεισε φέτος πενήντα χρόνια κυκλοφορίας. Ο Άλεκ Λήμας, άνθρωπος της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας, νιώθει να χάνεται τελικά σαν ασήμαντο πιόνι ανάμεσα στις στρατηγικές κινήσεις των ‘μεγάλων’. Κάπως έτσι δεν γίνεται πάντα; Τις συνέπειες των συγκρούσεων μεταξύ συστημάτων, ιδεολογιών, νομισμάτων, θεωριών, ‘δυνάμεων’ κάθε είδους, τις υφίστανται τα ‘πεζοπόρα τμήματα’. Όπως λέει και η λαϊκή ρήση, όταν στο βάλτο χτυπιούνται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια.