Κάποια στιγμή πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να το κάνουμε πράξη. Το κράτος δεν μπορεί επίσημα να προωθήσει μια τέτοια πολιτική. Οι πολίτες όμως μπορούν, κι αυτοί ‘μετράνε’, μια και έχουν την αγοραστική δύναμη! Δεν είναι ούτε ρατσισμός ούτε κανενός άλλου είδους -ισμός το να προτιμάς το εγχώριο, αυτό που δεν θα διώξει συνάλλαγμα εκτός συνόρων, και που θα επιτρέψει, έστω και σταγόνα-σταγόνα, να γεμίσουν κάποια άδεια ταμεία στην ελληνική επικράτεια.
Βλέπω π.χ. στο σούπερ μάρκετ ντομάτες Ολλανδίας δίπλα στις δικές μας. Ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Όπως δεν θα πάρω και λεμόνια Τουρκίας, μπύρες από κάθε γωνιά της Ευρώπης, εισαγόμενα τυριά και αλλαντικά και αναψυκτικά (χάθηκαν τα μεταλλικά νερά στην Ελλάδα για να εισάγουμε φράγκικες σόδες;). Έχουμε δικά μας απ’ όλα όσα χρειαζόμαστε για τις καθημερινές μας ανάγκες (όσα δεν έχουμε, θα πρέπει να σκεφτούμε αν πραγματικά τα χρειαζόμαστε), κι αν δεν τα (προ)τιμήσουμε, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. Δεν είναι εθνικισμός, είναι θέμα επιβίωσης. Του καθενός από όσους βλέπουμε γύρω μας.
Δυστυχώς είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι! Κοιτάμε μόνο την αναγραφόμενη τιμή χωρίς να υπολογίζουμε την πραγματική "τιμή" ενός προϊόντος, δηλαδή τι συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας μας, για τις θέσεις εργασίας, για το πού θα πάνε τα ευρώ μας αν το αγοράσουμε κτλ. Και δυστυχώς είμαστε κοντόφθαλμοι και στην πολιτική και στα εθνικά θέματα, μάλλον και στα πνευματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή