‘Αυτό που μετράει είναι η ψυχή’

Είδα χθες σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή τη μαραθωνοδρόμο Μαρία Πολύζου. Αυτή που έτρεξε την περασμένη εβδομάδα τον ‘Δρόμο του Φειδιππίδη’ (Αθήνα-Σπάρτη μετ’ επιστροφής, 540 χιλιόμετρα), χωρίς σπόνσορες, χωρίς επιδίωξη ρεκόρ, έτσι, για την 2500ή επέτειο της μάχης του Μαραθώνα (490 π.Χ.), που τη γιορτάζει όλος ο κόσμος (όπως μας είπε, στην Κίνα έβγαλαν ακόμη και αναμνηστικό γραμματόσημο) κι εμείς δεν ξέρουμε ούτε ανάμεσα σε ποιούς έγινε. Η φράση του τίτλου ήταν το μήνυμά της προς τους συνομιλητές της. Κρίμα που δεν βρίσκονταν εκεί οι σύγχρονοι ‘παιδαγωγοί’ της πολυθρόνας, που τρέμουν μήπως απαιτήσουν λίγο παραπάνω κόπο από παιδιά και νέους που θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, αλλά σκοντάφτουν στην υπερπροστασία και την ‘πολιτική ορθότητα’. Η Μαρία μας δίδαξε πολλά, σε μια εποχή που έχουμε πνιγεί στην δήθεν οικονομία (ακόμη και ωφελιμιστικά να το βλέπαμε το πράγμα, και μόνο από ‘πνευματικά δικαιώματα’ πάνω στο όνομα και το συμβολισμό του Μαραθώνα μπορεί να είχαμε εξοφλήσει το δημόσιο χρέος μας). Ευχαριστώντας την, ας θυμηθούμε το επίγραμμα του Σιμωνίδη για τους Μαραθωνομάχους:

‘Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι
χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν’