Είναι συχνό το φαινόμενο στην Ελλάδα να βλέπουμε τέτοια μέτρα με διάθεση ‘κομματισμού’ ή πόλωσης: χωριζόμαστε σε καπνιστές και αντικαπνιστές, περίπου ως οπαδοί ‘αιωνίων αντιπάλων’ ομάδων, και αλληλοεπιχειρηματολογούμε χωρίς διάθεση συνδιαλλαγής, και μόνο με επιδερμικές αναφορές στην ουσία του ζητήματος. Δεν είναι προτιμότερο να δεχθούμε τα μέτρα ως μια τελευταία ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το κάπνισμα ως την κυριότερη αποδεδειγμένη αιτία νοσηρότητας και θνητότητας που μπορεί να αποφευχθεί;
Αντίθετα με όλους τους άλλους κινδύνους που περικλείει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και που μας φέρνουν ως παραδείγματα οι οπαδοί του ‘Ναι μεν, αλλά...’, το κάπνισμα είναι αποκλειστικά στο χέρι του καθενός, υπόθεση προσωπικής επιλογής και θέλησης. Επιτέλους ας επιμείνουμε και μια φορά θετικά στη χώρα αυτή, χωρίς να υποσκάπτουμε δημόσια την όποια θέληση διαθέτουν κάποιοι συμπολίτες μας να ‘το κόψουν’.
[Απεστάλη στην Καθημερινή 1/7/2009]
Και τω Θεώ δόξα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πολύ φανατικοί βέβαια θα βρουν τρόπο να το συνεχίσουν. Όσοι ήδη το αισθάνονται ως ταλαιπωρία της υγείας τους, θα βρουν μια αφορμή για να προσπαθήσουν σοβαρά να το κόψουν. Οι μάρτυρες-παθητικοί καπνιστές θα ανασάνουν.Οι νεότεροι που τόσα χρόνια εθίζονταν στον καπνό και εμπέδωναν μέσα τους την εικόνα "άνθρωπος+τσιγάρο=μαγκιά+γοητεία" ίσως να γλιτώσουν απ' αυτή τη μάστιγα. Μακάρι να εφαρμοσθεί το μέτρο. Ελπίζω οι καπνιστές γιατροί να δώσουν το καλό παράδειγμα.
*Η πιο σοβαρή καταγγελία που έγινε την πρώτη ημέρα στο Κέντρο Πληροφόρησης Αντικαπνιστικού Αγώνα αφορούσε σε ένα Εκπαιδευτικό Ίδρυμα- δεν κατονομάστηκε- όπου σε ώρα γραπτής εξέτασης κάπνιζαν εξεταζόμενοι και επιτηρητές!