Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Όταν έχεις τέτοιους φίλους...

Ερανίζω από τα γραφόμενα του σημερινού τύπου:
  • Ανάλυση των επεκτατικών βλέψεων και προκλήσεων των γειτόνων και «συμμάχων» μας, με αφορμή τα 13 χρόνια της κρίσης στα Ίμια
  • Το σήριαλ των τρακτέρ σε δρόμους, λιμάνια και συνοριακούς σταθμούς της χώρας, και ο συνεπακόλουθος ντοματοπατατοδακρυγονοπόλεμος
  • Για άλλη μια φορά έγινε γυαλιά-καρφιά μια πόλη με αφορμή μια μπάλα
  • Καινούργια παζάρια για τον εκλογικό νόμο, ή πώς να μοιράσουμε την πήτα κατά τη μέθοδο του Καραγκιόζη («ένα ’γώ, ένα συ, ένα μένα»)
Τελικά ποιον πρέπει να φοβούμαστε περισσότερο: τους γείτονες, τους φιλάθλους, τους αγρότες ή τους πολιτικούς μας; Δεκτές και άλλες προτάσεις.

1 σχόλιο:

  1. Έλληνες αγρότες, που πρόδωσαν την τέχνη τους και την παρέδωσαν εκούσια σε οικονομικούς μετανάστες, όπως είχαν κάνει χρόνια πριν οι Άγγλοι με το εθνικό τους φαγητό (fish & chips), δεν νομιμοποιούνται να αποκλείουν τα εθνικά οδικά δίκτυα, το κέντρο της πρωτεύουσας, το μεγάλο λιμάνι...

    Άλλο ένα στοιχείο (στοιχειό) της νεο-ελληνικής παραφροσύνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή