Πέντε καπνιστές και τέσσερα ανήλικα παιδιά

Αυτή είναι η σύνθεση της παρέας που γευματίζει στο διπλανό τραπέζι. Κάτω από το σήμα (κρεμασμένο σε ικανό ύψος) που απαγορεύει το κάπνισμα στο κλειστό ουζερί. Η δική μας συντροφιά—όλοι άκαπνοι—κάθονται κάτω από το άλλο σήμα που ορίζει τον χώρο για τους καπνίζοντες. Να το κάνεις ζήτημα, μεσημεριάτικα; Θα σε βάλουν σ’ ένα παραπέρα τραπέζι των ιδίων προδιαγραφών: τίποτε δεν εμποδίζει τον καπνό να κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα. Δεν με πειράζει τόσο αυτό, όσο το γεγονός ότι τέσσερα παιδιά κάτω των έξη ετών κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τους καπνιστές—μαμάδες και μπαμπάδες, προφανώς—που έχουν από δυο πακέτα μπροστά τους και αναβοσβήνουν απανωτά τσιγάρα χωρίς να δίνουν πεντάρα για την ‘εικόνα’ που δίνουν στα παιδιά. Που μεθαύριο, πολύ φυσικά (αφού το κάνει η μαμά και ο μπαμπάς), θα πυκνώσουν τις τάξεις των καπνιστών. Των μελλοντικών ασθενών μας.