Σχέσεις άστοργες

 Ακόμη μια φορά μαθαίνουμε για μια στυγερή δολοφονία μιας γυναίκας 43 ετών, με τρία παιδιά στην εφηβεία, από έναν 30χρονο πρώην ‘σύντροφο’. Τα εισαγωγικά έχουν τη σημασία τους. Σκοπός του σημειώματος δεν είναι ούτε να αποσείσει την πλήρη ενοχή από τον δράστη ούτε να στοχοποιήσει το θύμα. Παίρνοντας αφορμή από το συγκεκριμένο συμβάν, ας αναλογισθούμε γενικότερα τι λογής ‘συντροφικότητες’ είναι αυτές που καταλήγουν σε τραγωδίες, συνήθως με θύματα τις γυναίκες (χωρίς να σημαίνει ότι οι άνδρες έχουν πλήρη ανοσία), και κατ’ επέκταση τα παιδιά τους, αν υπάρχουν. Σχέσεις που διέπονται αποκλειστικά από το πάθος χωρίς να λαμβάνουν στοιχειωδώς υπόψη πιο παραδοσιακά κριτήρια όπως η διαφορά ηλικίας, η κοινωνική συμπεριφορά και η όλη προσωπικότητα του άλλου και ο αυτοσεβασμός μπορούν κατά κανόνα να χαρακτηρισθούν ως προβληματικές. Αργά ή γρήγορα η διάσταση των χαρακτήρων θα οδηγήσει σε σύγκρουση, κι αν το ένα μέρος δεν είναι διατεθειμένο να αποδεχθεί την ρήξη ενός ασύμβατου δεσμού, το κακό δεν αργεί να γίνει.

     Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός ψυχολόγος για να σκεφθεί τα παραπάνω. Δυστυχώς όμως, όπως και σε τόσα άλλα θέματα, η κοινή λογική και η παραδοσιακή ηθική συγκρούονται με την πολιτική ορθότητα και με την κοινωνικά ‘κατακτημένη’ ελευθεριότητα των σχέσεων. Με αποτελέσματα σαν αυτά που βλέπουμε κάθε τόσο.

     Υστερόγραφο: Ακούω σε σχετικές ραδιοτηλεοπτικές συζητήσεις να σχολιάζεται το θέμα με την ετικέτα της ενδοοικογενειακής βίας. Μάλλον λανθασμένος ο όρος, μια και η ‘συντροφικότητα’ δεν δημιουργεί οικογένεια. Ίσως να είναι και αυτό μέρος του προβλήματος, δηλ. το ότι θεσμοί πανάρχαιοι και καθιερωμένοι (προσοχή στο στοιχείο της ιερότητος) έχουν χάσει σήμερα το νόημα, άρα και την ουσία τους.