Αφροσύνες

 Προχθές Κυριακή διαβάστηκε στους ναούς η παραβολή του άφρονος πλουσίου, μια από τις πιο σύντομες αλλά και πιο πρακτικές διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Όλοι την ξέρουμε λίγο-πολύ: κάποιος πλούσιος, βλέποντας τα αγαθά του να πληθαίνουν, αποφασίζει να φτιάξει νέες αποθήκες για να τα χωρέσουν, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να απολαμβάνει τη ζωή του για έτη πολλά. Και ακούει τη φωνή του Θεού να του λέει: «ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;» [Λουκ. 12:20]. Όχι με την έννοια της απειλής ή της τιμωρίας, αλλά ως υπενθύμιση ότι ανά πάσα στιγμή ενδέχεται να πεθάνει, και δεν πρόκειται να τον γλιτώσουν όλα εκείνα τα συσσωρευμένα πλούτη;

     Τα μέσα ενημέρωσης δεν παραλείπουν κάθε μέρα να μας πληροφορούν για τις κινήσεις των πλουσίων του κόσμου: τι αγόρασαν, τι πούλησαν, πόσα κέρδισαν ή έχασαν μέσα σε μια μέρα, ποιες είναι οι νέες επιχειρήσεις τους και άλλα παρόμοια. Δεν είναι βέβαια όλες οι επιχειρήσεις κακές και αξιοκατάκριτες, ιδίως όταν προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες που ωφελούν ουσιαστικά τον πολύ κόσμο, όχι όμως όταν του δημιουργούν πρόσθετες ‘ανάγκες’ και «ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς» [Α΄ Τιμ. 6:9]. Δυστυχώς όμως πλεονάζουν και οι περιττές μεγα-σπατάλες.

     Σημειώνω δυο πρόσφατα παραδείγματα που με τον κοινό νου μπορούν να υπαχθούν στην κατηγορία της αφροσύνης. Πουλήθηκε σε δημοπρασία ένα από τα ‘εμβληματικά’ δίκωχα καπέλα του Ναπολέοντα για το ευτελές ποσό του 1,9 εκατομμυρίου ευρώ. Τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η τιμή αυτή για ένα κομμάτι τσόχα με το παραγέμισμά της; Το δεύτερο δείγμα είναι η εκτόξευση του δεύτερου πυραύλου Space-X του Έλον Μασκ, που έφθασε μεν στο διάστημα (δηλ. μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από την επιφάνεια της γης) αλλά εκεί εξερράγη και διαλύθηκε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Δεν διάβασα πουθενά το συνολικό κόστος του εγχειρήματος, αλλά σίγουρα θα ισοδυναμούσε με αρκετά ναπολεόντεια καπέλα. Πολύ ακριβό το ‘μπαμ’, που ούτε καν ακούστηκε στο κενό του διαστήματος. Ευτυχώς, μια και τα αυτιά μας δεν θα το άντεχαν. 

     Νομίζω θα ήταν μάταιος κόπος να ρωτήσουμε πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά όλα αυτά τα χρήματα. Αντί γι’ αυτό, ας αναλογισθούμε λίγο το ακόλουθο από τα πολλά εύστοχα σχετικά χωρία των Ψαλμών: «ὕπνωσαν ὕπνον αὐτῶν καὶ οὐχ εὗρον οὐδὲν πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ πλούτου ταῖς χερσὶν αὐτῶν» [Ψαλμ. 75:6]. Ξύπνησαν οι πλούσιοι και βρήκαν άδεια τα χέρια τους. Δεν το έχουμε δει άλλωστε να συμβαίνει;