Πουλιά συγκρουόμενα

To McCormick Place στο Σικάγο είναι το μεγαλύτερο συνεδριακό κέντρο της Βόρειας Αμερικής. Είναι στο μεγαλύτερο μέρος του καλυμμένο με γυαλί. Όσοι έχουμε κατά καιρούς πάει σε ανάλογα μέρη έχουμε μια ιδέα για το πόσο εντυπωσιακά για τα μάτια μας είναι – το βλέπουμε άλλωστε και σε σύγχρονα κτίρια μικρότερης κλίμακας στις πόλεις μας. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τα πουλιά, που δεν εντυπωσιάζονται από τη φαντασμαγορική όψη αλλά χρειάζονται τον ουρανό ως ζωτικό χώρο. Το γυαλί είναι γι’ αυτά οπτικό εμπόδιο γιατί δεν το αντιλαμβάνονται. Έτσι διαβάζω ότι προχθές, 5 Οκτωβρίου, τουλάχιστον χίλια πουλιά σκοτώθηκαν σε μια μέρα πέφτοντας πάνω στη τζαμαρία του συνεδριακού κέντρου που αναφέραμε. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τον ακριβή αριθμό των θυμάτων (σκοτωμένα και τραυματισμένα), ενώ νεκρά πουλιά περισυλλέγονται σε ακτίνα 1,5 μιλίου από το σημείο της πρόσκρουσης. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο χάνονται ένα δισεκατομμύριο πουλιά από τέτοιες συγκρούσεις.
     Όπως μαθαίνω, αυτές οι μαζικές καταστροφές συμβαίνουν κυρίως κατά τις εποχικές μεταναστεύσεις των πουλιών. Και δεν είναι μόνο το γυαλί που προκαλεί θύματα, αλλά και οι καιρικές συνθήκες (φυσικό φαινόμενο) και η φωτορύπανση πάνω από τις μεγάλες πόλεις (που θεωρείται μεγαλύτερη στο Σικάγο από όλες τις πόλεις των ΗΠΑ), που αποπροσανατολίζουν τους ιπτάμενους μετανάστες. Μάλιστα σύμφωνα με μια μελέτη του 2021 στην ίδια πόλη, αν σβήσουν τα μισά φώτα στα μεγάλα κτίρια θα μειωθούν οι συγκρούσεις πουλιών κατά 6 ως 11 φορές. Ακόμη ένα τραγικό δείγμα για το πόσο οι ανθρώπινες δραστηριότητες, ακόμη και οι πιο αθώες όπως τα φώτα, τελικά δεν είναι τόσο αθώες…