Φυσική 'τεχνολογία'

Προ καιρού διάβασα στην Καθημερινή ένα ενδιαφέρον άρθρο για ένα αρπακτικό πουλί (μοιάζει με την κουκουβάγια) που ακούει στο αρχαιοπρεπές όνομα Τυτώ (Tyto alba) και τρέφεται από επιβλαβή τρωκτικά (αρουραίους κτλ.), παίζοντας έτσι έναν σημαντικό ρόλο στην οικολογική ισορροπία και προστατεύοντας τις καλλιέργειες από τα βλαβερά αυτά ‘παράσιτα’. Αντιγράφω κάποια από τα προσόντα που την βοηθούν στο έργο της:

     ‘Μεταξύ άλλων, η Τυτώ έχει τοποθετημένα τα αυτιά της σε διαφορετικό ύψος το ένα από το άλλο, γεγονός που της επιτρέπει όταν κυνηγάει τη νύχτα να δημιουργεί ένα τρισδιάστατο μοντέλο απεικόνισης της κίνησης του θηράματός της, το οποίο μπορεί να θηρεύσει με ακρίβεια χιλιοστού με τα γαμψά της νύχια, μέσω του ακουστικού εντοπισμού. Επιπλέον, κατά έναν περίεργο τρόπο, η Τυτώ αντιλαμβάνεται την αύξηση πληθυσμού των επιβλαβών τρωκτικών της υπαίθρου και αναπαράγεται περισσότερες φορές μέσα σε μια αναπαραγωγική περίοδο! Σε περιόδους με πληθώρα τρωκτικών αρχίζει να γεννάει νωρίτερα, και μπορεί να υλοποιήσει 2 ή και 3 αναπαραγωγικές προσπάθειες έως και τον Οκτώβριο’.

     Η πρόσφατη αυτή γνώση συνειρμικά φέρνει στη σκέψη τις μεταναστεύσεις πουλιών, ψαριών κτλ., που διανύουν κυριολεκτικά χιλιάδες χιλιόμετρα με τις αλλαγές των εποχών, αναζητώντας τις αρχικές τους εστίες και φθάνοντας εκεί με θαυμαστή ακρίβεια. Δεν γνωρίζουν από GPS, δεν έχουν ακούσει ποτέ τους για δορυφόρους, ραντάρ, συστήματα πλοήγησης ή άλλα ψηφιακά βοηθήματα που έχει στη διάθεσή του σήμερα ο άνθρωπος. Και όμως διεκπεραιώνουν με επιτυχία τα απαιτητικά αυτά ταξίδια εδώ και χιλιάδες χρόνια, από τότε που εμφανίσθηκαν πάνω στη γη.

     Τα παραπάνω είναι δυο μόνο παραδείγματα θαυμαστής ‘τεχνολογίας’ από τον φυσικό κόσμο. Τα θεωρούμε ‘φυσικά’ και τα αποδεχόμαστε ως ‘αυτόματα’ και δεδομένα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι εμείς οι νοήμονες άνθρωποι μόλις εδώ και μερικές δεκαετίες κατορθώσαμε να αντιγράψουμε με ατελή τρόπο και με πολύ χονδροειδή μέσα σε σύγκριση με την λεπτή υφή των οργάνων της όρασης, της ακοής, της όσφρησης. Μάλιστα θαυμάζουμε και καμαρώνουμε για τα επιτεύγματα αυτά και νιώθουμε περήφανοι για τα δημιουργήματά μας. Αν όμως αναφέρει κανείς τις λέξεις Δημιουργία και Δημιουργός για τον λεγόμενο φυσικό κόσμο, αμέσως τον χλευάζουμε και τον απορρίπτουμε, και οχυρωνόμαστε πίσω από το Big Bang και τις ‘τυχαίες’ συνέπειές του.

     Αλήθεια, πώς θα μας φαινόταν αν ο κόσμος όλος αμφισβητούσε από κάποιον εφευρέτη την πατρότητα μιας εφεύρεσής του; Η ιστορία έχει γνωρίσει πολλές ‘συζητήσεις και έρεις και μάχας νομικάς’ για το ποιος πρώτος περιέγραψε το Α ή το Β φαινόμενο ή κατασκεύασε το Γ ή το Δ τεχνούργημα. Αν αυτά κάνουμε εμείς οι άνθρωποι, κατ’ αναλογίαν, ο Παντουργέτης Θεός, κατά τον υμνωδό, τι λόγο θα ζητήσει κάποια στιγμή από τους διάφορους αμφισβητίες και αρνητές Του; Και ποια θα είναι η απολογία τους;