Εκλογή επισκόπων

Ο π. Ιωάννης Χρυσαυγής [Καθημερινή 5/12] αναφέρεται στην εκλογή Αρχιεπισκόπου με συμμετοχή των λαϊκών και κάνει λόγο για ‘αποστολική πρακτική’. Επειδή η πρώτη εκλογή που αναφέρεται ήδη στις Πράξεις των Αποστόλων είναι εκείνη του Αποστόλου Ματθία ως διαδόχου του Ιούδα, ας θυμηθούμε λίγο τη διαδικασία εκείνη.

     Λίγες μέρες μετά την Ανάληψη του Κυρίου συγκεντρώνονται οι Απόστολοι και όλοι όσοι αποτελούσαν τον ευρύτερο κύκλο των πιστών (κάπου 120 πρόσωπα) για να εκλέξουν τον διάδοχο του Ιούδα. Ο Απόστολος Πέτρος καλεί τους συναγμένους να προτείνουν πρόσωπα που έζησαν από κοντά τον Κύριο σε όλες τις στιγμές της επίγειας ζωής του, ώστε να μπορούν να δώσουν μαρτυρία από πρώτο χέρι για όσα θα διδάξουν στη συνέχεια γι’ Αυτόν.

Προτείνονται από το πλήθος δύο άνδρες. Ακολουθεί προσευχή για την ανάδειξη του νέου Αποστόλου. Και στη συνέχεια; Γίνεται κλήρωση. Όχι ψηφοφορία. Έχει διαφορά το πράγμα. Η ψηφοφορία έχει να κάνει με επιμέρους ανθρώπους, καθένας από τους οποίους μπορεί να επηρεάζεται, συνειδητά ή ασυνείδητα, από ποικίλους παράγοντες, και δυστυχώς υπόκειται σε όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Η κλήρωση δεν είναι τυχερό παιχνίδι, αλλά δίνει τον τελευταίο λόγο στον Θεό: οι άνθρωποι πρόβαλαν τους υποψηφίους, αλλά ο Θεός αναδεικνύει τον εκλεκτό Του (όπως άλλωστε το ζητούν και στην προσευχή).

     Νομίζω ότι μια ανάλογη ανάδειξη των υποψηφίων επισκόπων και εκλογή με κλήρωση θα ήταν πιο σύμφωνη με την εκκλησιαστική τάξη. Δεν χρειάζεται η εκκλησία να αντιγράφει κατά γράμμα τις πολιτικές πρακτικές, ούτε όμως να επιδίδεται σε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και φατριασμούς, που δεν έχουν καμία θέση σε έναν θεσμό που δεν περιορίζεται στον κόσμο αυτό.

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 10/12/2022]