Προχθές ο ‘Γαστρονόμος’ της Καθημερινής φιλοξενούσε ένα Κρητικό 90χρονο παππού, τον κυρ-Αλέκο Φραγκιαδάκη, που διηγιόταν τα της ζωής και της μαγειρικής του (βοσκός και στη συνέχεια ταβερνιάρης και τώρα απόμαχος). Έμεινα σε δυο φράσεις του:
«Όλα ήταν ωραία τότε, γιατί εμείς επεινούσαμε στην Κατοχή. Το ’44 που φύγανε από εδώ οι Γερμανοί, εμείς επεινούσαμε και τρώγαμε ό,τι είχαμε. Το καλύτερό μας φαγητό ήταν να βρούμε να φάμε. Άλλο τίποτα δεν είχαμε».
Μου θύμισε κάτι που γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι το καλύτερο ορεκτικό είναι η πείνα και η δίψα. Η πατερική διδαχή και η λαϊκή σοφία συναντήθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου