Συνταγματικά

 Προ ημερών διάβασα ότι «Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάνθηκε ότι είναι συνταγματική η αφαίρεση από το ωρολόγιο πρόγραμμα της Γ΄ Λυκείου των ειδικών μαθημάτων ‘Ελεύθερο Σχέδιο’ και ‘Γραμμικό Σχέδιο’ και νόμιμη η αφαίρεση από την Α΄ Λυκείου του μαθήματος της ‘Καλλιτεχνικής Παιδείας’.»
     Τι το παράδοξο; θα ρωτήσει κανείς. Πριν περάσω στην απάντηση ας σημειώσω κάποιες συγκριτικές παρατηρήσεις που είχα κάνει με άλλη αφορμή πριν μερικά χρόνια. Το σύνταγμα των ΗΠΑ έχει 8 άρθρα, 27 τροπολογίες και έκταση κάπου 4500 λέξεις στο αγγλικό κείμενο, περίπου 7000 στην ελληνική του μετάφραση (15 σελίδες Α4). Το ελληνικό δεν το μέτρησα σε λέξεις (κάπου ο Π. Μανδραβέλης αναφέρει 24 χιλιάδες), αλλά καταλαμβάνει 29 πυκνογραμμένες σελίδες του ΦΕΚ και έχει 120 άρθρα. Απορώ πώς στέκεται ολόκληρη Αμερική σαν κράτος με τόσο ισχνό καταστατικό χάρτη!
     Το παράδοξο λοιπόν είναι ότι στη νοτιοβαλκανική χώρα που ζούμε ακόμη και τα ωρολόγια προγράμματα των σχολικών μαθημάτων προφανώς υπόκεινται σε συνταγματική ρύθμιση. Δεν ξέρω αν προβλέπει το σύνταγμα την τιμή του ψωμιού ή των καυσίμων ή το νούμερο των παπουτσιών που πρέπει να φοράμε, αλλά τίποτε δεν θα με παραξένευε πλέον. Γι’ αυτό παρ’ ημίν ευδοκιμεί το επάγγελμα του συνταγματολόγου: όλα αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα (και τόσα άλλα) που τίθενται κάθε τόσο περιμένουν υπεύθυνη απάντηση. Τελικά το Σύνταγμα δεν είναι μόνο θεμελιώδης νόμος του κράτους, αλλά και εργαλείο για την καταπολέμηση της ανεργίας.