Βία

 Στην πρώτη θέση των δελτίων ειδήσεων πέρασε η βίαια μεταχείριση ενός νεαρού από αστυνομικούς στη Ν. Σμύρνη. Κακώς, κάκιστα τα όργανα της τάξεως επέδειξαν τέτοιο ‘ζήλο’ στην εφαρμογή του νόμου. Όπως και κακώς, κάκιστα έκοψαν πρόστιμα σε κληρικούς και πιστούς σε εκκλησίες τους προηγούμενους μήνες, αλλά εκεί δεν ακούσαμε να γίνεται ανάλογος πολιτικός θόρυβος. Ίσως γιατί δεν έπεσε ξύλο.
     Επειδή ζούμε σε εποχή ψεύδους, είμαστε υποχρεωμένοι να περνούμε όλες τις ειδήσεις από το κόσκινο της αμφιβολίας. Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς διαμείφθηκε πριν συμβεί το βιντεοσκοπημένο επεισόδιο που έγινε ‘viral’ στο διαδίκτυο, κατά την ελληνοπρεπή έκφραση της μόδας. Βλέπετε, οι κάμερες ανοίγουν μόλις πέσει η πρώτη ξυλιά, και εστιάζουν στο σημείο που ενδιαφέρει τον εικονολήπτη. Δεν έχουμε ευρύτερη εικόνα, κι έτσι κρατούμε τις επιφυλάξεις μας. Αυτές ας τις ξεκαθαρίσει η ανάκριση. Εμείς όμως ας ρίξουμε μια ευρυγώνια, σε χώρο και χρόνο, ματιά.
     Η περίοδος της ιστορίας που χαρακτηρίζουμε μεταπολιτευτική χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη βία στην κοινωνία μας. Με διάφορες αφορμές (κάθε τόσο εφευρίσκονται καινούργιες) ομάδες πολιτών ξεσπούν σε έμψυχα και άψυχα, σπάζοντας, καίγοντας, ρημάζοντας κάδους, καταστήματα και οχήματα. Δεν ξέρω αν κανείς έκανε έναν οικονομικό απολογισμό του τι έχει στοιχίσει αυτή η ενδημική νόσος στη χώρα τα πενήντα αυτά χρόνια. Όπως όμως είναι γνωστό, η δράση γεννά και ανάλογη αντίδραση, που στην περίπτωση των κοινωνιών παίρνει δυο μορφές: είτε γίνεται αντιπαράθεση και πόλεμος μεταξύ αντιπάλων ομάδων είτε γίνεται κρατική καταστολή. Κατά παράδοξο τρόπο, μόνο η τελευταία επισύρει το αντιπολιτευτικό μένος των κομμάτων. Όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα τελούν υπό την υψηλή προστασία των αριστερών παρατάξεων, που εκπροσωπούνται στις τάξεις των δραστών με εκλεκτούς απογόνους των.
     Η βία αυτή έχει γίνει συστατικό της κοινωνικής ζωής, σε σημείο που σχεδόν να μη προκαλεί ανάλογη έκπληξη στους αθώους πολίτες της χώρας αυτής, που υφίστανται κάθε τόσο τις συνέπειες. Έχει δε ακόμη ένα χαρακτηριστικό. Επειδή τυγχάνει της κομματικής προστασίας και συνηγορίας που προαναφέραμε, περνάει σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις ατιμώρητη. Κανείς δράστης δεν έχει συλληφθεί και καταδικασθεί για τις αναρίθμητες αξιόποινες πράξεις που διαπράσσονται σε κάθε έκρηξη βίας. Αντίθετα, τα καθημερινά δελτία δεν παραλείπουν να μας θυμίζουν πόσα πρόστιμα κόπηκαν για παραβάσεις των υγειονομικών κανόνων της πανδημίας. Βλέπετε, είναι πιο εύκολο και ανώδυνο για τα όργανα της τάξεως να 'γράφουν' όσους δεν αντιδρούν ούτε έχουν υψηλούς προστάτες -- έτσι δεν διατρέχουν τον κίνδυνο να βρεθούν υπόδικοι ή να υποστούν ΕΔΕ. Τέτοια φαινόμενα ολοένα και αυξάνουν την εμπιστοσύνη μας προς το κράτος. Ελπίζω μόνο και εύχομαι να μην οδηγήσουν σε πράξεις αυτοδικίας, σε Αμερικάνικο στυλ.