Το ξύγκι και τα παλιόσκυλα

 Είναι μια από τις καθημερινές χαρές των κομμάτων να ‘πιάνουν’ στιγμιότυπα από την προσωπική ή οικογενειακή ή όποια άλλη πλευρά της ζωής στελεχών από την απέναντι παράταξη και να τους δίνουν πολιτική χροιά, ανεξάρτητα από το μέγεθος ή τη σημασία τους. Άλλωστε, στην πολιτική τα πάντα θεωρούνται αυτάρεσκα ως «κινήσεις υψηλού συμβολισμού» (είτε θετικού είτε αρνητικού). Η πρακτική αυτή μου θυμίζει μια από τις παλιές εύθυμες αφηγήσεις του Σταμ. Σταμ. Δεν τον ξέρετε; Ανατρέξτε στο Διαδίκτυο για να διαβάσετε για τον Σταμάτη Σταματίου (1881-1946), δημοσιογράφο και ευθυμογράφο από τη Ναύπακτο που ανδραγάθησε στους Βαλκανικούς Πολέμους και υπηρέτησε σε δημόσιες θέσεις σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος, από τη Φλώρινα ως το Ρέθυμνο και το Καστελόριζο. Παραθέτω σε περίληψη την ιστορία από μνήμης, αδικώντας κατάφωρα το αυθεντικό λαϊκό ιδίωμα του μακαρίτη.
     Σ΄ ένα χωριό η πάνω με την κάτω γειτονιά ήταν σε χρόνια ζηλόφθονη αντιδικία μεταξύ τους. Για οτιδήποτε γινόταν στη μία έπρεπε οι κάτοικοι της άλλης να βρουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο ή και καλύτερο. Μια φορά φιλοξενήθηκε στη μια γειτονιά ένας ενωμοτάρχης της χωροφυλακής. Τη νύχτα οι χωρικοί του έκλεψαν τα τσαρούχια. Όταν εκείνος τα αναζήτησε την άλλη μέρα, ο νοικοκύρης του τον ρώτησε: «Τα είχες αλείψει με ξύγκι;» «Και βέβαια», απάντησε ο ανυποψίαστος ενωμοτάρχης (για να μη σκληραίνει πολύ το δέρμα). «Τότε θα τα έφαγαν τα παλιόσκυλα», αποφάνθηκε ο χωρικός, αναγκάζοντας τον ενωμοτάρχη να παραιτηθεί από την αναζήτηση και να αγοράσει καινούργια τσαρούχια.
     Το περιστατικό φυσικά έγινε το καμάρι των δραστών και έκανε τους κατοίκους της άλλης γειτονιάς να χάσουν τον ύπνο τους από τη ζήλεια: έπρεπε να δείξουν κι εκείνοι την εξυπνάδα τους. Έτσι, όταν μετά από καιρό ένας λοχίας του στρατού κοιμήθηκε το βράδυ σ’ ένα από τα σπίτια τους, του έκλεψαν το τουφέκι. Ανάστατος εκείνος την άλλη μέρα έψαξε παντού και έφτασε μέχρι τον πρόεδρο της κοινότητος. Με ύφος συνωμοτικό εκείνος τον ρώτησε: «Μήπως το είχες αλείψει με ξύγκι, κυρ-λοχία;» «Εμ θα το άφηνα να σκουριάσει;» είπε ο λοχίας. Ο πρόεδρος γέλασε. «Αυτό είναι!», είπε. «Το έφαγαν τα παλιόσκυλα».
     Κάπως έτσι και στην ελληνική πολιτική σκηνή του 21ου αιώνα.