Πόση σημασία έχουν οι λέξεις; Ποια διαφορά έχουν οι όροι μαζική δολοφονία, συστηματική εξόντωση και γενοκτονία; Για τον κοινό άνθρωπο, μάλλον καμία: καταλαβαίνουμε ότι περιγράφουν περίπου το ίδιο πράγμα. Για τους νομικούς και τους πολιτικούς όμως φαίνεται ότι η γλώσσα της απλής λογικής είναι άγνωστη. Αυτό φάνηκε από τη στάση της Τουρκίας απέναντι στην πρόσφατη απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ (με ψήφους 405 υπέρ και μόνο 11 κατά) να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων. Όσο ο κόσμος μιλούσε για εξόντωση 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων δεν είχε να πει κάτι. Μόλις όμως έπεσε στο τραπέζι ο όρος ‘γενοκτονία’, ξαφνικά η ένοχη χώρα άρχισε να μιλάει για διαστρέβλωση της ιστορίας. Σαν να μας λέει: «Ξέρετε, εμείς δεν κάναμε γενοκτονία, απλώς τους εξοντώναμε συστηματικά». Κάτι ανάλογο, σε διαφορετική κλίμακα και με αντίστροφη φορά, ακούσθηκε επίσης πρόσφατα σε δικαστήριο της Βαρκελώνης, που καταδίκασε πέντε άνδρες όχι για βιασμό αλλά για σεξουαλική κακοποίηση μιας 14χρονης κοπέλας. Η αιτιολογία; Ότι το θύμα βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών, και επομένως δεν χρειάσθηκε να ασκηθεί βία (τα συμπεράσματα δικά σας...). Βέβαια η σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να έχει ‘τεχνικές’ διαβαθμίσεις, αλλά αν δεν την βαφτίσεις με το πιο βάναυσο όνομά της εξευτελίζεις το θύμα και ‘ξεθωριάζεις’ την ενοχή των δραστών. Είναι από εκείνα τα αδικήματα για τα οποία ίσως είναι προτιμότερο η δικαιοσύνη να κλίνει προς τη σοβαρότερη κατηγορία και την ανάλογη ποινή, που ίσως να λειτουργήσει αποτρεπτικά για κάποιους μέλλοντες δράστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου