Δημογραφία

Τελευταία στην Ελλάδα παρατηρείται μια ολοένα αυξανόμενη ανησυχία για το δημογραφικό. Ενδεικτικό είναι το σημερινό κύριο άρθρο της Καθημερινής που λέει: «Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης της Επιστημονικής Επιτροπής για το Δημογραφικό, ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί από 800.000 έως 2,5 εκατ. άτομα μέχρι το 2050. Η έκθεση, που οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι το έθνος βαίνει προς εξαφάνιση, κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής».

     Ώστε έτσι, ε; Ξαφνικά μας έπιασε σύγκρυο στη σκέψη ότι ως έθνος βαδίζουμε προς τη μοίρα των... δεινοσαύρων; Ας σκεφθούμε λίγο ρεαλιστικά. Με τα τρέχοντα ποσοστά ανεργίας, με το αφορολόγητο όριο εισοδήματος να τείνει στο μηδέν, με την καταλήστευση της πολύτεκνης οικογένειας και την υπερφορολόγηση των πάντων, με τον τεράστιο αριθμό των εκτρώσεων, και με την συνεχή αλλοίωση της φυλετικής συστάσεως του πληθυσμού (το ‘ουδέν μονιμώτερον του προσωρινού’ φαίνεται να ισχύει και για τον εισαγόμενο πληθυσμό της χώρας), η μείωση του Ελληνικού πληθυσμού (όχι του πληθυσμού της Ελλάδος) θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους (χωρίς καθόλου ρατσιστική πρόθεση) και όχι να προσποιούμαστε ότι ‘πέφτουμε από τα σύννεφα’ με τα πορίσματα των επιτροπών. Και βέβαια δεν πιστεύει κανείς ότι τέτοια προβλήματα λύνονται με επιτροπές ή με εκλεγμένα θεσμικά όργανα.