Η θεολογική και υπαρξιακή ομορφιά της Ορθόδοξης νεκρώσιμης ακολουθίας είναι γνωστή σε όλους μας. Η ποίησή της ‘άγει εις επίγνωσιν’, έστω και προσωρινά, όσους την ακούνε, και περιέχει όλη τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας για τον θάνατο και το επέκεινα. Η μουσική της, που διατρέχει όλους τους ήχους, στολίζει τον λόγο και την καταγράφει στη μνήμη μας με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Είχα την ευκαιρία να ακούσω για πρώτη φορά την αγγλική εκδοχή του Κοντακίου «Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ» (βασισμένη στη ρωσική μουσική παράδοση) στο μοναστήρι του Έσσεξ. Το ψάλαμε όλο το πολυπληθές εκκλησίασμα μαζί στην εξόδιο ακολουθία του Γέροντος Σωφρονίου. Είναι απλώς μαγευτικό, και προκαλεί δάκρυα συγκίνησης σε οποιονδήποτε το ακούει, ανεξάρτητα από την πίστη του. Το ξαναθυμήθηκα σήμερα και το έψαλα και εν Ελλάδι, μια και η ασθενής μου που προπέμψαμε ήταν μεν Ορθόδοξη, αλλά η οικογένειά της δεν μιλούσε ελληνικά. Μπορείτε να το ακούσετε (όχι από μένα...) στο παρακάτω βίντεο. Καλόν Παράδεισο να έχει!
‘Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὴν ψυχὴν της δούλης σου,
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.’
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΤΑΝΥΞΗ "Η" ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ (ΕΡΩΤΙΚΗ) ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ ΕΙΣΗΛΘΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.(ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΜΕ ΤΙΣ ΧΟΡΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μεγάλο βαθμό η μορφή που πήρε η μουσική έκφραση στις κατά τόπους εκκλησίες, ακόμη και τις Ελληνορθόδοξες, έχει να κάνει με το τι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί και πόσο μπόρεσαν να διδάξουν και να καλλιεργήσουν την παραδοσιακή εκκλησιαστική μουσική, μέσα σε ένα γενικό κλίμα δυτικής κουλτούρας. Προσωπικά σκανδαλίσθηκα περισσότερο από τις επτανησιακές χορωδίες σε Χαιρετισμούς στην Κέρκυρα παρά από χορωδιακή Θεία Λειτουργία στις ΗΠΑ. Πάντως το συγκεκριμένο κοντάκιο το χρησιμοποιούν και Ρωμαιοκαθολικοί και Προτεστάντες σε ανάλογες τελετές.
ΑπάντησηΔιαγραφή