Γλωσσικά

Για να αλλάξουμε... γεύση, παραθέτω δυο μαργαριτάρια, σαν εκείνα που λένε ότι έπινε διαλυμένα στο ξίδι η Κλεοπάτρα για να διατηρεί επιδερμίδα.
     Ακούω αυτές τις μέρες σε ελληνική ραδιοφωνική διαφήμιση τον όρο mixologist. Στο Google το βρίσκω να ερμηνεύεται ως ‘πρόσωπο πεπειραμένο στην ανάμιξη κοκτέιλ και άλλων ποτών’. Για δοκιμάστε να το πείτε ελληνικά. Μιξολόγος; Θα δηλώνατε ποτέ τέτοιο επάγγελμα; Και γιατί μια καινούργια λέξη για κάποιον που μέχρι τώρα τον λέγαμε απλώς μπάρμαν; Τι διαφορετικό κάνουν οι δυο ‘ειδικοί’;
     Ο Τ. Θεοδωρόπουλος παραθέτει στο προχθεσινό άρθρο του στην Καθημερινή (Το Δημόσιο βλάπτει σοβαρά την υγεία, 6/5/2017) το ακόλουθο απόσπασμα από την ιστορική «ανάκληση της αναπομπής» του θέματος των διατηρητέων του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού: «Η ανάκληση έγινε ύστερα από ενδελεχή έλεγχο του σχετικού φακέλου, κατά τον οποίον διαπιστώθηκε πως δεν υπάρχουν νέα στοιχεία τα οποία δεν συνεκτιμήθηκαν στην αρχική εξέταση ώστε να αιτιολογείται η αναπομπή του θέματος». Δεν έχω ανά χείρας ολόκληρο το περισπούδαστο κείμενο για να καταλάβω από τα συμφραζόμενα περί τίνος πρόκειται, ωστόσο το παραπάνω ψήγμα απαιτεί όχι απλώς συντακτική ανάλυση, αλλά αλγεβρική επίλυση μιγαδικής εξίσωσης τρίτου βαθμού μετά ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για την κατανόησή της. Ποιος είπε ότι η γλώσσα δεν έχει κόκκαλα;
     Και μια ύστερη προσθήκη. Όπως είναι γνωστό ακόμη και στα νήπια, το αριθμητικό επίθετο 'ένας' στα ελληνικά είναι τριγενές και τρικατάληκτο: ένας, μία, ένα. Και όμως, ακούμε κατά συρροήν ραδιοφωνικούς εκφωνητές να μας λένε π.χ. ότι «Στη Μπιενάλε της Βενετίας συμμετέχουν πενήντα ΕΝΑ χώρες» και άλλα συναφή. Τόσος βαρβαρισμός σ' ένα τόσο απλό λήμμα!