Μεταρρυθμίσεις

Στον απόηχο του χθεσινού Eurogroup οι ‘μεταρρυθμίσεις’ περνούν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητος. Δεν έχουμε πάψει να τις ακούμε εδώ και χρόνια: εμείς λέμε ότι κάναμε πολλές, οι άλλοι μας λένε ότι έχουμε να κάνουμε ακόμη περισσότερες. Η αλήθεια είναι ότι δεν το θέμα δεν απασχόλησε τη σελίδα αυτή όσο θα έπρεπε. Ας αποκαταστήσουμε λοιπόν την τάξη.
     Μεταρρυθμίσεις υπάρχουν πολλών ειδών, αλλά δεν είναι όλες ίδιες, το ίδιο εύκολες και το ίδιο μετρήσιμες, Μεταρρύθμιση σημαίνει πρωτίστως αλλαγή τρόπων: Δουλεύω αλλιώς, πειθαρχώ σε κανόνες, σέβομαι τους νόμους και τους γύρω μου, αποφεύγω κωλυσιεργίες, μειώνω σπατάλες, δεν παρεμποδίζω τη λειτουργία του κράτους και τη ζωή των συμπολιτών μου, πολιτεύομαι κόσμια (σε όποια θέση κι αν βρίσκομαι), καταργώ αντιπαραγωγικές και άχρηστες δομές και θέσεις..., χρειάζονται περισσότερα παραδείγματα;
     Κι εδώ έρχεται και μας τα χαλάει η Φυσική, που έχει στα βιβλία της και τον νόμο της αδρανείας. Αυτός ο νόμος λέει ότι κάθε σώμα αντιδρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια μεταβολής της κινητικής του κατάστασης. Θέλεις να μετακινήσεις κάτι; Χρειάζεται μια δύναμη, μια προσπάθεια για να υπερνικήσεις την αδράνεια. Θέλεις να σταματήσεις ένα κινητό; Πρέπει να εφαρμόσεις μια δύναμη πέδησης. Καλό και χρήσιμο το φαινόμενο στη φύση, έλα όμως που ισχύει εξίσου δραστικά και στα κοινωνικά φαινόμενα και τις απόπειρες μετασχηματισμού τους. Επιπλέον εκεί υπάρχουν και τα ‘κατακτημένα δικαιώματα’ και διάφορα προνόμια που έχουν παγιωθεί μέσα από έξεις και πρακτικές δεκαετιών, με κομματική ευλογία.
     Επειδή λοιπόν μεταρρυθμίσεις σαν τις παραπάνω απαιτούν ευρύτερη κοινωνική παιδεία και συναίνεση, ξεβολεύουν τον καλομαθημένο Έλληνα και γενικά προσκρούουν στην κοινωνική αδράνεια και αντίδραση, είναι προτιμώτερο να εμφανίζουμε και να αποδεχόμαστε ως ‘μεταρρυθμίσεις’ περικοπές μισθών και συντάξεων, μειώσεις αφορολογήτων, αλλαγές σε ασφαλιστικά και εργασιακά και καταργήσεις επιδομάτων. Εξάλλου, όλα αυτά μπορούν να μετρηθούν, κι εμείς θέλουμε να δείξουμε ότι τα νούμερα ευημερούν. Άλλωστε, όλα για ένα ποσοστό γίνονται: είτε είναι 'μέτρα' είτε πρωτογενή πλεονάσματα είτε εκλογές, εκείνο το επί τοις εκατό είναι που τελικά μετράει.