Πικρό ποτήρι

(Συνέχεια από το προηγούμενο) Άνοιξα χθες βράδυ κάπου στα μισά το δελτίο ειδήσεων, κι έπιασε το αυτί μου ότι ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τηλεφωνικά τους αρχηγούς των κομμάτων και τώρα μεταβαίνει στο Προεδρικό Μέγαρο. Η πρώτη σκέψη μου ήταν «Για παραίτηση πάει, εκλογές θα προκηρύξει πάλι!». Όταν κατάλαβα ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, η επόμενη (και μόνη) ‘εναλλακτική’ εκμυστήρευσή του προς τους ομοτέχνους του θα μπορούσε να διατυπωθεί περίπου ως εξής: «Ξέρετε, οι ξένοι αποφάσισαν ότι από εδώ και προς θα πρέπει να παίξουμε με τη δική τους μπάλα και τους δικούς τους κανόνες. Τέρμα τα όβολα. Φινίτο. Καπούτ. Θα λέμε αναγκαστικά στο λαό μόνο αλήθειες, έστω και στη δική μας ‘κορακίστικη’ διάλεκτο. Έτσι, παίξτε κι εσείς ανάλογα, μπας και σώσουμε την παρτίδα» (συγγνώμη για τον τελικό αναγραμματισμό, αλλά δεν έχω πεισθεί ότι όλο αυτό το θέατρο έγινε υπέρ παΤρίδος).
     Τελικό συμπέρασμα: είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο το βλέπουμε το ποτήρι που μας κέρασε το Γιουρογκρούπ, το περιεχόμενό του είναι κώνειο, ή τουλάχιστον καστορέλαιο. Εδώ που φτάσαμε, η ακριβής δοσολογία πολύ μικρή σημασία έχει.