‘Πάρε, κόσμε!’

«Πάρε Πρόεδρο, δώσε εκλογές» φέρεται, κατά την Ελευθεροτυπία, να είπε στον πρωθυπουργό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έξω από το προεδρικό μέγαρο. Δεν έχει σημασία η ακριβής φρασεολογία, αλλά το πνεύμα με το οποίο ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Με προσωπικούς εγωισμούς, αντεγκλήσεις συνήθως απαξιωτικού ή και υβριστικού χαρακτήρα, υψηλούς τόνους σε κάθε ευκαιρία, 'τράβα ο ένας, τράβα ο άλλος' μέχρι να αρπάξουμε το χρυσό πάπλωμα της εξουσίας. Και βέβαια με μισές αλήθειες εκατέρωθεν, διότι οι άλλες μισές δεν συμφέρουν, χαλούν το success story, το σενάριο επιτυχίας που πλέκουμε καθημερινά, είτε ως τετελεσμένο γεγονός είτε ως υπόσχεση για το εγγύς μέλλον.
     Λοιπόν, καλή είναι η θριαμβολογία, αλλά με ρεαλισμό. Καλός και ο αντίλογος, αλλά με επίγνωση του τί θα ακολουθήσει. Είναι άραγε τόσο ανεδαφικό να ονειρεύεται κανείς μια συνεννόηση που θα βάζει τα πράγματα στη θέση τους; Πιστεύω ότι οι Έλληνες στην πλεοψηφία τους αυτό θέλουν, και όχι πολιτικά πυροτεχνήματα, θετικά ή αρνητικά. Τήρηση κάποιων συμφωνημένων πραγμάτων, τακτοποίηση πολλών άλλων υποχρεώσεων και εκκρεμοτήτων με τρόπο όχι βάναυσο και αψυχολόγητο, αλλά ανθρώπινο από τη μία και δίκαιο από την άλλη. Κι ένα κοινό μήνυμα ενότητας, μέσα και έξω, που θα δείχνει καθαρό πρόσωπο και θα μας εξασφαλίζει στοιχειώδη αξιοπιστία. Ώστε να μας παίρνουν στα σοβαρά παντού.
     Μια τέτοια ευπρόσωπη συμπεριφορά μόνο όφελος μπορεί να προσπορίσει σε όσους την επιδείξουν.