Δικαιοσύνη

Το έμαθα νωρίς το πρωί από το ραδιόφωνο: σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Διεθνούς Δικαιοσύνης. Ένιωσα την αυθόρμητη ανάγκη να γελάσω φωναχτά για την έννοια αυτή: προφανώς κάποιοι ‘μεγάλοι’ είχαν μια ιδιόρρυθμη αίσθηση του χιούμορ όταν την καθιέρωναν, ή απλώς εκδήλωναν έναν ευσεβή πόθο, να δουν κάποια μέρα να επιτυγχάνεται διεθνώς Δικαιοσύνη (με κεφαλαίο Δ) και όχι να επικρατεί το σύνηθες ‘δίκαιο’ του ισχυροτέρου ή του πλουσιωτέρου. Όταν π.χ. η μία κλασική υπερδύναμη του πλανήτη δεν αναγνωρίζει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης την αρμοδιότητα να δικάζει τους πολίτες της, τότε για ποια ακριβώς ‘διεθνή δικαιοσύνη’ κοπτόμεθα;
     Φαίνεται ότι η έννοια της δικαιοσύνης, όπως και η αίσθηση του χιούμορ, διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό. Πόσοι Έλληνες γελούν με αμερικάνικα ανέκδοτα;