"Μωραίνει Κύριος..."

Το θέμα έχει πολυσχολιασθεί, και ήδη βαδίζει για τη χώρα της λήθης, αλλά ίσως δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει έτσι. Σε επαρχιακό πρωτοχρονιάτικο καρναβάλι ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να ντυθεί παπάς και να διακωμωδήσει τη Θεία Λειτουργία ‘κοινωνώντας’ τους περαστικούς από το ύψος του σχετικού άρματος, στα πλαίσια της ‘κηδείας του μνημονίου’ (!). Σ’ αυτούς έσπευσαν να λάβουν την προσφερόμενη ‘ευλογία’ κόλλησε και μια τοπική βουλεύτρια της ΝΔ, προφανώς υπεράνω ιδεολογικών και κομματικών διαφορών. Ακολούθησε ο ανάλογος θόρυβος, με καταδικαστικές ανακοινώσεις μητροπολιτών και αντιρρητικά άρθρα δημοσιογράφων και λοιπών, και με σχόλια του τύπου ‘ουαί υμίν... υποκριταί’ από αναγνώστες εφημερίδων και ιστολογίων που τα μόνα βιβλικά κείμενα που γνωρίζουν είναι εκείνα που τους βολεύουν: επικαλούνται με ζήλο την Γραφή όταν θέλουν να επικρίνουν τους άλλους, ενώ ζητούν το έλεος και την επιείκεια των επισκόπων για τις... χαριτωμένες ανοησίες των πολιτικών και άλλων δημοσίων ανδρών. Επιτέλους,  ή δέχονται το Ευαγγέλιο (άρα σέβονται και οι ίδιοι τη διδασκαλία του) ή δεν το δέχονται, οπότε η επίκλησή του είναι αντίθετη στα πιστεύω τους. Σε κάθε περίπτωση, είναι δυστύχημα που η αφροσύνη έχει καταντήσει αποδεκτή συμπεριφορά για δημόσια πρόσωπα, που γελοιοποιούν με τον τρόπο αυτό τους θεσμούς που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και υπηρετούν. Όσο για το γνωμικό του τίτλου, ισχύει τόσο για ανθρώπους όσο και για λαούς.