Αθήνα

Η πείρα του παρελθόντος διδάσκει ότι απουσία κάποιων ημερών από την εργασία συνήθως πληρώνεται με τόκους άμα τη επανόδω. Η πρόσφατη κάθοδος στην Αθήνα για το πανελλήνιο συνέδριο της ειδικότητάς μου δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, κι αυτή είναι η δικαιολογία για την καθυστέρηση της ενημέρωσης. Ο καιρός ήταν σχεδόν ανοιξιάτικος (τα ακραία φαινόμενα των προηγουμένων ημερών δεν είχαν συνέχεια), ενώ η κίνηση στην πρωτεύουσα ήταν λιγότερη από άλλες φορές, κάτι που έκανε τη διαμονή ιδιαίτερα ευχάριστη (εφόσον βέβαια απέφευγε κανείς το κέντρο με τις πορείες του). Πέρα από το ενδιαφέρον και χρήσιμο επιστημονικό πρόγραμμα, απολαύσαμε μια πρωτότυπη μουσικοθεατρική παράσταση στην έναρξη (‘Μια βραδιά με τη Σοφία’, μια αφήγηση της ζωής του Ερρίκου και της Σοφίας Σλήμαν), είδαμε συγγενείς (θείους, ξαδέλφια, ανίψια) και φίλους (Χρίστο, Βαγγέλη, Γιάννη) μετά από χωρισμό αρκετών ετών, γνωρίσαμε το σιναϊτικό μετόχι της Αγ. Αικατερίνης, ένα πολύ ωραίο εστιατόριο (‘Πάρκο Ελευθερίας’, στον ομώνυμο χώρο) κι ένα ξενοδοχείο όπου τρως πολύ καλά με τιμές από 4 ως 7 ευρώ τη μερίδα (ας μη κάνουμε διαφήμιση). Συνολικά, ένα γεμάτο τριήμερο με πολλές εμπειρίες. Το γεγονός των ημερών; Το πέρασμα στην αιωνιότητα, σε ηλικία 95 ετών, του Νέλσον Μαντέλα (στις 5/12), ενός ανθρώπου που έγραψε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία της χώρας του, της Νότιας Αφρικής, με τον μακρό αγώνα του για εθνική συμφιλίωση μετά από 28 χρόνια φυλακής. Όπως έγραψε ένας δικός μας σχολιαστής, «έκανε τους συμπατριώτες του να πιστεύουν ότι νοιαζόταν γι’ αυτούς και αυτό τους έκανε να εμπιστευθούν και την άλλη πλευρά. Αυτό είναι το μέτρο του ηγέτη» (Καθημερινή 8/12/2013). Είθε η κληρονομιά που άφησε να διατηρηθεί τόσο στην πατρίδα του όσο και στον κόσμο όλο, και μακάρι να ζηλέψουν κι άλλοι το παράδειγμά του.