Αυτεπίγνωση

Αν παύσει κανείς να σκέφτεται και να πολιτεύεται ως γνήσιος Έλληνας, γέννημα και θρέμμα μιας πατρίδας και μιας ιστορίας (όχι με τάσεις υπεροχής έναντι των άλλων, αλλά με επίγνωση της ευθύνης που αυτή η κληρονομιά συνεπάγεται), αφήνει ελεύθερο τον χώρο του ελληνισμού για καπηλεία από ακραία στοιχεία, από ‘ελληναράδες’. Εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα αραιώθηκε τεχνηέντως η χροιά της ελληνικότητας, σε σημείο που πολλοί να ντρέπονται να ομολογούν το εθνικό τους φρόνημα από τον φόβο της ρετσινιάς. Αποτέλεσμα αυτού του ξεθωριάσματος ήταν η ανάδειξη των εθνικιστών (άλλο εθνικός και άλλο εθνικιστής, να μην τα μπερδεύουμε) ως δήθεν ‘προμάχων’ του ελληνισμού. Αν μέχρι τώρα λειτούργησε η ανοχή του κράτους απέναντι στην βιαιοπραγία που χαρακτήριζε πολλές από τις δημόσιες ‘εκδηλώσεις’ της Χρυσής Αυγής, η χθεσινή δολοφονία του Παύλου Φύσσα θα πρέπει να αφυπνίσει τους κάθε είδους αρμόδιους και να ωθήσει προς μια συμπεριφορά μηδενικής ανοχής απέναντι σε εγκληματικές πράξεις από μεμονωμένα άτομα, ομάδες ή και κόμματα, πριν θρηνήσουμε και άλλα θύματα από επιθέσεις φανατικών που σφετερίζονται ασύστολα το όνομα του έθνους. Για να γίνει αυτό πρέπει να ανακτήσουμε και να καλλιεργήσουμε ως Έλληνες την αυτοσυνειδησία, τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπειά μας, χωρίς έπαρση ή κομπασμό, αλλά με συναίσθηση ευθύνης και υποχρεώσεων. Από την κορυφή μέχρι τον τελευταίο πολίτη.