‘Βιβλιοπωλείον της Εστίας’

Από τα κλασικά ονόματα στο χώρο του παραδοσιακού βιβλιοπωλείου (υπήρχε από το 1885), από προχθες ανήκει πλέον στην ιστορία [βλ. ΕΔΩ και ΕΔΩ]. Σημείο των καιρών κι αυτό, με πολλές και σύνθετες αιτίες, πέρα από την ‘τετριμμένη’ της οικονομικής κρίσης. Αλλαγή στις αναγνωστικές (αλλά και αγοραστικές) συνήθειες του κοινού, πληθωρισμός βιβλιοπωλείων και εκδοτικών οίκων, τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντα, πληθωρισμός βιβλίων (συχνά με θύμα την ποιότητα του περιεχομένου), διάδοση των ηλεκτρονικών μέσων εις βάρος των εντύπων..., αυτά τα λίγα, έτσι σαν πρόχειρες σκέψεις. Ομολογώ ότι έχω πάψει από καιρό να μπαίνω στα βιβλιοπωλεία και να πολυψάχνω στα ράφια, αφενός λόγω έλλειψης χρόνου (το ψάξιμο είναι εθιστικό και δεν έχει ώρα λήξης) και αφετέρου διότι ο εθισμός οδηγεί στην απληστία, και οι αδιάβαστοι τόμοι συσσωρεύονται στα ράφια. Ωστόσο η απώλεια ενός ποιοτικού βιβλιοπωλείου δεν είναι ένα γεγονός που πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Να ευχηθούμε κι εδώ ‘πάλι με χρόνους με καιρούς...’;