Εωθινό

Είναι ακόμη ‘σκοτία και πρωί’, αλλά η κίνηση στην Εγνατία είναι ήδη αρκετή. Η δροσιά είναι φθινοπωρινή, τουλάχιστον τις νυκτερινές ώρες, αλλά μόλις βγει ο ήλιος το ‘μικρό καλοκαιράκι’ μας ξαναθυμάται. Οι τράπεζες αργούν να ανοίξουν, αλλά σε καθεμιά υπάρχει και από μια μικρή σύναξη συνταξιούχων: ημέρα πληρωμής γαρ. Μέσα στον Άγιο Δημήτριο η σύναξη είναι πολύ μεγαλύτερη: είναι η πιο εύκολη ώρα για το προσκύνημα, μια και οποιαδήποτε άλλη στιγμή του 24ώρου η ουρά εκτείνεται έξω από τον ναό. Ησυχία και τάξη κυριαρχεί. Αρκετά μέτρα πιο μπροστά βλέπω φίλο ψυχίατρο, λίγο πιο πίσω συγγενείς. Να κι άλλος γιατρός με την οικογένειά του. Και πολλοί άλλοι, μικροί και μεγάλοι, κάθε ηλικίας. Το σκήνωμα του Πολιούχου και η Παναγία αναμένουν την κατάθεση της καρδιάς και των αιτημάτων όλων μας. Χτυπούν οι καμπάνες, αρχίζει ο Εξάψαλμος. Προσκυνούμε και απερχόμεθα, αφού χαιρετίσουμε και την διπλανή Αγία Ανυσία, και τον τάφο του Μυροβλύτη. Κάπου 25 λεπτά η όλη αναμονή, ενώ η ουρά έχει μεγαλώσει κατά πολύ. Έξω φέγγει πλέον. Τα πηγαδάκια στις τράπεζες έχουν πυκνώσει, οι σχολικοί τροχονόμοι βρίσκονται επί το έργον, γονείς και μαθητές σπεύδουν στα σχολεία, άλλος κόσμος προς κάθε κατεύθυνση. Αρχίζει η μέρα, αρχίζει η εβδομάδα. Καλό κουράγιο σε όλους!