Από το φαιδρό στο σοβαρό

Παραθέτω ένα επίκαιρο και ιδιαίτερα ευφυές κείμενο που έστειλαν χθες. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την πατρότητά του. Αν κανείς μπορεί να μας παραπέμψει στο πρωτότυπο, ευπρόσδεκτος. Πόσα κόμματα μπορείτε να αναγνωρίσετε διαβάζοντάς το;

Την Κυριακή 6 Μαΐου, ο ήλιος θα ανατείλει πράσινος, φέρνοντας τη χρυσή αυγή και ο λαός, οι ανεξάρτητοι Έλληνες θα προβούν σε μια κοινωνική συμφωνία, ώστε να αρχίσει στη χώρα δημιουργία ξανά. Στην πρωτεύουσα, ένα παναθηναϊκό κίνημα θα ιδρύσει το δημοβούλιο των πολιτών, στο δρόμο που χάραξαν οι τυραννοκτόνοι, και θα επεκταθεί σε όλη την επικράτεια μέσα από την περιφερειακή αστική ανάπτυξη. Η δημοκρατική συμμαχία που θα δημιουργηθεί, θα γιγαντωθεί σε ένα ενιαίο παλλαϊκό μέτωπο, το οποίο με καθαρή φωνή, χωρίς κκεδισμό, θα πει ένα βροντερό «όχι, δεν πληρώνω» στους πειρατές που λυμαίνονται το κράτος, κουρεύοντας σύρριζα τα χρέη, εγκαινιάζοντας με την ανταρσία αυτή, μια νέα περίοδο εθνικής αντίστασης, δημοκρατικής αναγέννησης και ανασυγκρότησης. 'Ολοι οι φίλοι του ανθρώπου εκεί, σε μια ένωση δημοκρατική, αριστερά και δεξιά, κεντρώοι, φιλελεύθεροι, οικολόγοι, με δράση ανανεωτική, θα πουν «πάμε» με τρόπο εργατικό και επαναστατικό, για να αποκαταστήσουν την εθνική ενότητα, ελπίδα και αξιοπρέπεια, οδηγώντας την Ελλάδα σε μια νέα δημοκρατία, ως άξιοι συνεχιστές του Καποδίστρια.

Ανεξάρτητα από το αστείο του πράγματος, μπορούμε να το δούμε και από άλλη πλευρά. Αν κάποιο πρωί (ας πούμε αύριο) οι διάφορες πλευρές που εκπροσωπούνται στο κείμενο και στα ψηφοδέλτια των σημερινών εκλογών συμφωνήσουν ότι όσα μας ενώνουν ως Έλληνες είναι πολύ περισσότερα από όσα τεχνητά μας χωρίζουν και αποφασίσουν να δείξουν ΕΝΑ πρόσωπο και ΕΝΑ μέτωπο προς κάθε κατεύθυνση, εντός και εκτός συνόρων, υπάρχει τίποτε που δεν μπορούμε ως λαός να κατορθώσουμε;

Και κάτι άλλο. Κυριακή του Παραλύτου σήμερα, και ο συμβολισμός ταιριάζει ιδιαίτερα στη σημερινή κατάσταση της χώρας μας. «Άνθρωπον ουκ έχω», παραπονέθηκε ο παράλυτος του Ευαγγελίου στον Χριστό: το ίδιο θα λέγαμε κι εμείς, ότι δεν έχουμε τον κατάλληλο άνθρωπο-ηγέτη. Κι Εκείνος απαντά στον παράλυτο και σε όλους τους παραλελυμένους, όπως πολύ ωραία λέγει ένας ύμνος: «Δια σε άνθρωπος γέγονα, δια σε σάρκα περιβέβλημαι, και λέγεις άνθρωπον ουκ έχω;». Ας το σκεφθούμε λιγάκι…