Ψάχνοντας κάτι άλλο χθες, βρήκα το ακόλουθο απόσπασμα στο βιβλίο του Προφήτη Ησαΐα [κεφ. 10: 1-4], και το παραθέτω σε νεοελληνική απόδοση:
‘Αλίμονο σ’ εκείνους που θεσπίζουν νόμους άδικους και σ’ εκείνους που γράφουν αποφάσεις καταπιεστικές για να στερήσουν τους αδύνατους από το δίκιο τους και να αρπάξουν τα δικαιώματα των φτωχών του λαού μου, για να κάνουν τις χήρες λεία τους και να απογυμνώσουν τα ορφανά. Τι θα κάνετε την ημέρα της κρίσης και της καταιγίδας που έρχεται από μακριά; Σε ποιον θα καταφύγετε να σας βοηθήσει; Τα πλούτη σας πού θα τ’ αφήσετε; Άλλοι θα σκύψουνε ανάμεσα στους αιχμαλώτους κι άλλοι ανάμεσα θα πέσουν στους νεκρούς’.
Και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα πολιτευόμασταν στη ζωή μας, καθένας στη δική του θέση, που φέρει μικρότερη ή μεγαλύτερη δημόσια ευθύνη, αν δίναμε την πρέπουσα προσοχή σε κείμενα σαν κι αυτό.
Αν λειτουργουσε η συνειδηση,[αν την ακουγαμε δηλ.] και σκεφτομασταν αυτο το αλλοιμονο, τοτε πολλα απ' αυτα που εγιναν δεν θα ειχαν γινει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο την Βιβλική εποχή, μέχρι τις μέρες μας..το ίδιο πράγμα.Το ίδιο κακό που κυριαρχεί πάντα..τόσο που κάνει τους επιφυλακτικούς ν αναρωτιώνται αν τελικά υπάρχει μόνο το κακό..Κανείς δεν υποπτεύεται την ευτυχία που βιώνουν...ΟΙ ΑΛΛΟΙ, αυτοί που σέβονται, υπομένουν, αγαπούν..αχ και μόνο να μπορούσαν..
ΑπάντησηΔιαγραφή