Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Δυο λέξεις

Άκουσα την ιστορία από πρώτο χέρι, και την καταγράφω. Μια νέα γυναίκα ζούσε με την πεθερά της, που ήταν επιθετική και δύσκολη, στα πλαίσια μιας χρόνιας ανοϊκής κατάστασης. Μια μέρα η ηλικιωμένη πεθερά, που η ομιλία της ήταν από πολύ καιρό συγκεχυμένη και ακατανόητη, φώναξε κοντά της τη νύφη της και, εντελώς απροσδόκητα, της είπε ολοκάθαρα και ψιθυριστά, σαν μυστικό: «Σ’ αγαπώ πολύ, και σ’ ευχαριστώ για όσα έκανες για μένα!». Μετά την εκμυστήρευση αυτή ξαναγύρισε στον συνηθισμένο ακατάληπτο λόγο της, και το ίδιο βράδυ πέθανε ειρηνικά στον ύπνο της. Η νέα γυναίκα διηγιόταν την ιστορία με συγκίνηση. Δυο λέξεις που σφράγισαν και επικύρωσαν μια ζωή. Ένα μικρό θαύμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου