Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να πεις κάτι, αρκεί να έχουν την κατάλληλη έμφαση
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Εθνική αμφιθυμία
Κάπως έτσι θα χαρακτήριζα όσα έγιναν στη σημερινή παρέλαση για την επέτειο του Όχι στη Θεσσαλονίκη. Μια συναισθηματική σύγχυση ανάμεσα στην αγανάκτηση του κόσμου για την πορεία της χώρας όπως αυτή χαράζεται από την κυβέρνηση και τους ξένους επιτηρητές μας και στην ανάγκη να αποτίσουμε την πρέπουσα τιμή στον εορτασμό της εθνικής επετείου. Σίγουρα η αποπομπή του Προέδρου και των λοιπών επισήμων δεν ήταν ό,τι καλύτερο--θα την χαρακτήριζα μελανιά και αμαύρωση της ημέρας. Από την άλλη, κρατώ ως θετική την τελείως ειρηνική εξέλιξη της όλης ιστορίας, χωρίς καμία ανάμιξη της αστυνομίας και χωρίς κανένα βίαιο επεισόδιο, που οδήγησε στη διεξαγωγή τελικά της πιο πρωτότυπης παρέλασης, μετ’ εμποδίων και ανάμεσα στο πλήθος. Και ύστερα; Τι μέλλει γενέσθαι; Θα φανεί στην πράξη.
Άποψή μου είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αντί να μιλάει για ασβείς αντιδράσεις μειοψηφιών, θα πρέπει να προβληματιστεί και να αναλάβει επιτέλους πολιτικές πρωτοβουλίες σαν ρυθμιστής του πολιτεύματος. Είναι φανερό ότι οι ενέργειες που έχει ανάγκη η Πατρίδα δεν μπορούν να ληφθούν από την παρούσα κυβέρνηση γιατί έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και χωρίς αυτήν δεν γίνεται τίποτα. Οι εκλογές αν και η μόνη πλήρως δημοκρατική διέξοδος, δεν συνάδει με την οικονομική μας κατάσταση και με το επείγον του πράγματος. Ο Πρόεδρος είναι η μόνη συνιστώσα του Πολιτεύματος που θα μπορούσε να οδηγήσει σε λύσεις εθνικής συναίνεσης που ίσως ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του Λαού. Συνεπώς το να μην κάνει τίποτα από το να ενημερώνεται δεν τον επαινεί. Δεν το λέω για να δικαιολογήσω όσους τον ύβριζαν σήμερα αλλά θα έλεγα ότι εν τη αδρανεία του, δίνει βήμα σε τέτοια γεγονότα και βάζει και τον εαυτό του στον κύκλο της αμφισβήτησης του πολιτικού μας συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά! Συμφωνώ απόλυτα ότι άλλη στάση θα περίμενα από τον Πρόεδρο (τον όποιο Πρόεδρο) της Δημοκρατίας. Όσο κι αν ο αλήστου μνήμης φρόντισε να ακρωτηριάσει τις αρμοδιότητές του, θα μπορούσε να επικαλεσθεί λόγους υψίστου εθνικού συμφέροντος και να παρέμβει δημιουργικά, καλώντας σε συνεννόηση αυτούς τους αξιολύπητους που παίζουν τις τύχες της χώρας για το καπρίτσιο τους. Δυστυχώς χωρίς να βάζουν μυαλό από τις αντιδράσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά! Και εν πάση περιπτώσει η συνταγματική αρμοδιότητα του Προέδρου είναι (ακόμη) η κύρωση των νόμων. Νόμων όμως που είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα. Σωρεία όμως νόμων την τελευταία διετία δεν έχουν (ή δεν έχουν στην πληρότητά τους) αυτό το χαρακτηριστικό. Όπως οι νόμοι που επιβάλλουν φόρους, όχι αναλογικά με το εισόδημα του κάθε πολίτη, αλλά με άλλα κριτήρια, εν πολλοίς αυθαίρετα. Ας ασκούσε αυτή του την αρμοδιότητα τουλάχιστον μία φορά με την αναπομπή ενός τέτοιου νόμου στη Βουλή!! Και τότε θα είχε το ηθικό σθένος να διαμαρτύρεται για τα έκτροπα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλτιάδης Χ
Μιλτιάδη, και μόνο το παρασκήνιο της επανεκλογής του αν θυμηθούμε, αρκεί... Δεν έχω προσωπικά με τον άνθρωπο, και έμαθα να σέβομαι τους θεσμούς, αρκεί να τους σέβονται και τα πρόσωπα που τους εκπροσωπούν.
ΑπάντησηΔιαγραφή