«Οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι όλες ίδιες, αλλά κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο». Με τη φράση αυτή αρχίζει το μυθιστόρημά του ‘Άννα Καρένινα’ ο Λέων Τολστόι. Η δυστυχία της σύγχρονης Ελλάδας ξεκίνησε με την ψευδεπίγραφη ‘αλλαγή’ πριν 30 ακριβώς χρόνια, στις 18/10/1981, κι έχει όνομα και επώνυμο (δεν σας το λέω, το απαγορεύει η... Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων). Το «λάγνο ψέμα του που τά ’κανε ολα ωραία» το μιμήθηκαν όλοι οι επίγονοί του, με αποκορύφωμα τη σημερινή κατάσταση. Συμπεριφορές που κατά καιρούς απαντούσαν σε δημόσιους άνδρες κάθε απόχρωσης (δημαγωγία, αυθαιρεσία, χρηματισμός, ανομία, περιφρόνηση προς τους θεσμούς) αναδείχθηκαν σε τρόπο ζωής και διαχύθηκαν δίκην επιδημίας προς τον λαό. Το μόνο ‘κέρδος’ που μπορώ να θυμηθώ από την ημερομηνία αυτή είναι ότι οι νεοσύλλεκτοι της σειράς 154 που διαθέταμε εκλογικό βιβλιάριο πήραμε άδεια για να ψηφίσουμε πριν ακόμη ορκισθούμε. Να μας έλειπε.
Για να γελάσουμε λίγο, υπάρχουν και οι μετανοημένοι (κάποτε τους λέγαμε κοψοχέρηδες). Έτσι, η Νανά Τσούμα θυμήθηκε πριν λίγο καιρό ένα σύνθημα του 1985: ‘Εδώ και τώρα, ανάθεμα την ώρα!’ Επίκαιρο όσο ποτέ.
Μου θύμισες εκείνο το βράδυ μετά τις εκλογές του '81. Ήμουν δικαστική αντιπρόσωπος στο Περιστέρι (Αθήνα). Τέλειωσα από τα καθήκοντά μου ξημερώματα, γύρω στις 4πμ. και βγήκα αρκετά ζαλισμένη στο δρόμο. Εκείνη την πρώτη στιγμή έλαβα το μήνυμα ότι αλλάξαμε σελίδα ιστορικά προς κάτι που δεν θα μας έβγαινε σε καλό. Πέρα από πολιτικές τοποθετήσεις με πείραξε η "αναίδεια" που είδα στα πρόσωπα, μια έπαρση ανακατεμένη με σκληρή απαίτηση. Αυτή την αναίδεια καλλιέργησε και πολυπολλαπλασίασε ο Ανδρέας, ο πρώτος λαοπλάνος. Ήταν μοιραίο και δίκαιο, θαρρείς, να γευθεί τους καρπούς της (μέχρι... σκασμού, είναι αλήθεια)ο υιός Παπανδρέου
ΑπάντησηΔιαγραφή