Σαν σήμερα, 6 Απριλίου του ’41, άρχισε η Γερμανική επίθεση στην Ελλάδα, για να επιτύχει αυτό που δεν κατάφεραν επί 6 μήνες οι Ιταλοί, και να οδηγήσει στην Κατοχή. Η συνέχεια γνωστή. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν η Γερμανία ισοπεδώθηκε, αλλά και ανοικοδομήθηκε, εν μέρει με τη συνεισφορά εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων μεταναστών. Έφθασε να είναι η πρώτη οικονομία στην Ευρώπη, και τα προϊόντα της να είναι περιζήτητα, γεγονός που οι Έλληνες, στα σπίτια τους πλέον, το τίμησαν με την αγοραστική τους δύναμη, έστω και δανειζόμενοι. Ακόμη και μιζοδοτούμενοι από βιομηχανικούς κολοσσούς ποιότητος, που θα έπρεπε να συμπεριφέρονται πιο ‘γερμανικά’. Να πιστέψουμε ότι οι μίζες αποτελούσαν μια άτυπη μορφή ‘εξόφλησης’ των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου που η Γερμανία ακόμη χρωστάει στην Ελλάδα; Τότε μάλλον σε λάθος τσέπες τις έδωσαν. Το χρέος παραμένει ακόμη. Και εβδομήντα χρόνια μετά, ενώ θα έπρεπε να επιμένουμε να ‘ξυρίσουμε στο κόντρα’ τον πραγματικό οφειλέτη, τη Γερμανία, εμείς συζητούμε για ‘κούρεμα’ του χρέους της Ελλάδας. Αντιστρέφοντας τη γνωστή ρήση, θα λέγαμε ότι διεθνής πολιτική είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα.
Γι' αυτή τη σκληρή επέτειο, ας θυμηθούμε ένα σύντομο ανέκδοτο της εποχής:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Ποιο είναι το "μυστικό όπλο" του Μουσολίνι;
Απάντηση:
- Ο γερμανικός στρατός!