Το ταμείο είναι... ένα!

Δεν έχει σημασία αν από την οπτική γωνία του καθενός το 'ταμείο' φέρει άλλο τίτλο (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΓΑ, σχολείο, νοσοκομείο, πολεοδομία, Δήμος, Νομαρχία, αεροδρόμιο κ.τ.λ.) ή έχει διαφορετικό λογότυπο, αν λέγεται Υπηρεσία, Γραμματεία, ΝΠΔΔ, ΔΕΚΟ, ένοπλες δυνάμεις ή οτιδήποτε άλλο. Η ουσία είναι ότι, απ’ όποια πόρτα, παράθυρο ή τρύπα κι αν βάλει κανείς το χέρι του, πάντα από την ίδια δεξαμενή βγάζει χρήματα. Κι αν τα εξερχόμενα--νομίμως ή αθέσμως--είναι περισσότερα από τα εισερχόμενα, η δεξαμενή κάποτε αδειάζει. Κοινώς ‘πιάνουμε πάτο’.

Αν το απλό αυτό μοντέλο γίνει η βάση πάνω στην οποία θα χτίσουμε τη νέα μας αντίληψη για το κράτος και τα οικονομικά του (δηλ. τα οικονομικά ΜΑΣ), ίσως θα έχουμε κάνει ένα πρώτο και ουσιαστικό βήμα για την ανάκαμψη. Με το να βάζουμε όλοι νερό στη δεξαμενή, ανάλογα με τις δυνάμεις μας. Και με το να μην ‘αντλεί’ κανένας μας άσκοπα και απερίσκεπτα. Διότι από το ίδιο βαρέλι πίναμε όλοι τόσα χρόνια (νομίζοντας ότι κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους), και ο πυθμένας έχει ήδη γίνει πραγματικότητα.