Εκτός προγράμματος

Πώς αντιμετωπίζεις το απροσδόκητο, το ξαφνικό, αυτό που δηλώνει η παροιμία ότι «Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος»; Από τη μια στιγμή στην άλλη, το έδαφος φεύγει κάτω από τα πόδια, η ισορροπία χάνεται, το πόδι δεν θέλει και πολύ να σπάσει, όταν μάλιστα βαρύνεται από αρκετές δεκαετίες καταπόνησης. Ψυχραιμία! Ευτυχώς υπάρχουν γύρω μας, στον χώρο της καθημερινής εργασίας, άνθρωποι έτοιμοι να συνδράμουν, από τον άγνωστο περαστικό που με το κινητό του μας ειδοποίησε, από το πλήρωμα του ασθενοφόρου που χωρίς καθυστέρηση περιμαζεύει την τραυματία μέχρι τον χειρουργό, το αναισθησιολόγο και το προσωπικό του χειρουργείου και της κλινικής εν γένει που κινητοποιείται και πριν το καταλάβουμε έχει ήδη ηλώσει το κάταγμα. Θερμές ευχαριστίες προς όλους, και πάνω απ’ όλα προς τον Θεό, που βγάζει καλό ακόμη κι από τα ατυχήματα. Και καλή διάθεση, ακόμη και προς τον ανόητο οδηγό που επιμένει να προσπερνάει τους πάντες στο δρόμο, κάνοντας αδιάκριτα επικίνδυνες ‘σφήνες’. Ίσως η δική του μέρα να μη πήγε τόσο καλά. Πώς το έλεγαν οι αρχαίοι; «Ει το φέρον σε φέρει, φέρε και φέρου. Ει δε αγανακτείς, και σαυτόν λυπείς, και το φέρον σε φέρει».