Αρχές άνευ εξουσίας;

Με την ευκαιρία των ‘αυτοδιοικητικών’ εκλογών (ας επιτραπούν τα εισαγωγικά, έτσι που τις κατάντησαν τα εκβιαστικά πολιτικά διλήμματα) αναδεικνύεται από τους αρθρογράφους το πρόβλημα της ‘γκετοποίησης’ μεγάλων πόλεων και ιδίως της πρωτεύουσας. Ας υποθέσουμε λοιπόν, για την οικονομία της συζήτησης και χωρίς καμία διάθεση ξενοφοβικής ή άλλης υστερίας, ότι ο νέος δήμαρχος της Αθήνας (όποιος και νά ’ναι) μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του αποφασίζει να μετατρέψει την πρωτεύουσα σε ελληνική πόλη και όχι σε αντίγραφο του Νταρ-ες-Σαλάμ ή του Ισλαμαμπάντ. Θα έχει το δικαίωμα να αδειάσει τα πεζοδρόμια και τις πλατείες του από το παράνομο παζάρι με Αφρικανούς πωλητές και κινεζικά προϊόντα; Μήπως θα του το απαγορεύσει η ‘κεντρική κυβέρνηση’ διότι «άλλη πολιτική έχουμε συμφωνήσει»; Θα μπορεί να καθαρίσει τους δρόμους του από την περιρρέουσα εγκληματικότητα, τη διακίνηση ναρκωτικών μέρα-μεσημέρι και την όποια άλλη παρανομία ή θα προσκρούσει σε πολιτικές διαμαρτυρίες για ρατσισμό και κοινωνικούς αποκλεισμούς; Μήπως τελικά οι αρμοδιότητες του δημάρχου περιορίζονται στην αποκομιδή των απορριμμάτων και την πλακόστρωση των πεζοδρομίων; Αν ναι, τότε ας μην έχουμε και μεγάλες προσδοκίες από τους τοπικούς άρχοντες. Όποιοι κι αν είναι.
Και επί τη ευκαιρία: με ποια λογική (και γνώση) οι ‘πρωτευουσιάνοι’ (κανάλια, εφημερίδες, πολιτικοί σχολιαστές) προσπαθούν να πείσουν εμάς τους Θεσσαλονικείς ότι ο Α ή ο Β υποψήφιος είναι καλύτερος για την πόλη μας; Επιτέλους, έχουμε ή όχι το δικαίωμα να αποφασίζουμε για τα του οίκου μας χωρίς χειραγώγηση;